یادداشت‌ها
23 آذر 1396 | بازدید: 2265

من از همه شاکی‌ام

نوشته: رضا رخشان

مسائلی که امروز پیرامون شرکت نیشکر هفت‌تپه به‌وجود آمده است از تأخیرهای حقوقی فراوان گرفته ـ‌بطوریکه امروز ما کارگران در فقر و بدبختی دست وپا می‌زنیم و هیچ آینده روشنی در برابرمان نیست تا تهدید و تحقیر مداوم کارفرمایان‌ـ که همگی آنها امروز موجب عصیان کارگران شده است، ناشی از دست پخت دولت فعلی است. امروز اعتماد کردن سخت شده است.   

 امروز گول زدن توده‌ها به‌آسانی گذشته نیست. اما جمله‌ای خطاب به‌رئیس دولت: خوشحالم آقای روحانی، بعنوان یک کارگر هیچگاه به‌شما و شعارهایتان باور نداشته‌ام. خوشحالم علی‌رغم تلاش برخی افراد فرصت طلب (اصلاح طلب) هیچگاه به‌برنامه‌ها و دولتتان رأی نداده‌ام. همچنین متأسفم که دولت شما را تا سال 1400 باید تحمل کنم. ای‌کاش میشد زمان را در دست گرفت وبا پیچاندن پیچ زمان، این چهار سال را با سرعت رد کرد. چراکه برای کارگر و توده‌های زحمتکش، نتیجه عملکرد دولت فعلی، چیزی بجز مصیبت بیشتر و فقر روزافزون نبوده است. از واگذاری شرکتهای دولتی به‌بخش ناآکارآمد خصوصی یا خصولتی گرفته تا مخالفت لجبازانه با مسکن مهر و طرح هدفمندی یارانه‌ها تا دیگر سیاستهای ضدکارگری، بخوبی نشان از عداوت با طبقه کارگران است. آنهایی که مردم را از نقش مار بر دیوار می‌ترساندند تا بازهم به‌دولت فعلی رأی دهند و اکنون گروه گروه پشیمان میشوند و ابراز ندامت می‌کنند، چه جوابی در پیشگاه ملت دارند؟

 وقتی الیت و نخبه‌های جامعه اینچنین دچار خطای فاحش وغیرقابل بخشش میشوند؟ من از همه شاکی‌ام. از جامعه‌ای که ساده‌لوحانه فریب میخورد، شاکی‌ام. از خیلی از نخبگان و قهرمانان و برخی سیاسیون این کشور که هیچگونه افق دیدی نداشته اند،شاکی‌ام. از کارگری که ساده‌لوحانه به‌دولت فعلی آنهم با برنامه‌های اقتصاد لیبرالیستی که تماماً ضدکارگری رأی داده است، شاکی‌ام. از مردمانی که رأی خودشان را مفت میفروشند، شاکی‌ام. از خودم که فقط نق زدم و حرکتی نکردم، شاکی‌ام. من از همه شاکی‌ام.

رضارخشان

کارگر نیشکر هفت تپه

آذرماه/1396