انسان در عصر سرمایه داری ناگزیر واجد منافع طبقاتی است که در گروی نفی منفعت طبقه ی دیگر است. عدم دخالت این موضوع در تحلیل به معنای پوشاندن این مسئله ی اساسی است. پیش از آنکه بخواهیم در ذهن خود با همان دغدغه مندی رمانتیک بر اساس وجه اشتراک انسان بودن (به معنی دهان داشتن، دست داشتن، پا داشتن و ...) پروژهای رهایی بخش برای انسان تجویز کنیم...
توضیح سایت رفاقت دربارهی انتشار این مقاله
ازآنجاکه ادعای این مقاله برخورد نقادانه با مقالهی «سکهی ضرب شدهی فمینیسم» است، بهلحاظ پرنسیپ ژورنالیستی چارهای جز انتشار آن نداریم؛ چراکه مقاله مذکور را قبلاً منتشر کردهام. بنابراین، انتشار این مقاله صرفاً عمل بهتعهدی ژورنالیستی است؛ و سایت رفاقت هیچگونه اظهارنظری (بهتأیید یا تکذیب) نسبت بهآن ندارد.
لازم بهیادآوری استکه دربارهی انگیزهی انتشارمقالهی «سکهی ضرب شدهی فمینیسم» نیز توضیح دادیم که: «انتشار این مقاله در سایت «رفاقت کارگری» بهمعنیِ پذیرش تماموکمال موضوع و حتی شیوهی استدلال و نگارش آن نیست، البته که عکس قضیه هم نمیتواند صادق باشد؛ چراکه در چنین صورتی انتشار آن نشانهی بیهودگی است. فراتر از ستم مضاعف بر زنان کارگر و زحمتکش در نظام جهانگیر و جهانگستر سرمایهداری، ازآنجاکه یکی ویژگیهای بارز رژیم جمهوری اسلامی زنستیزی آشکار در همهی ابعاد زندگی است، از اینرو نگارش و انتشار مقالاتی که بهمسئلهی زنان در جامعهی سرمایهداری ایران میپردازند، بعضاً بسیار فراتر از کنشی تاکتیکیـدمکراتیکْ حتی میتوانند در راستای کنشهای استراتژیکـسوسیالیستی نیز مفید و سازنده باشند. انتشار این مقاله از همین دیدگاه نشأت میگیرد»
.