بحرانهای پیشاروی سرمایهداری:
امروز در دوران ریاست جمهوری جوزف بایدن و همچنین اسلاف او (اعم از کلینتون، بوش، اوباما ویا ترامپ) مالیات پرداختیِ اَبرثروتمندان با آهنگ ثابتی کاهش یافته، و در برخی سالها بهصفر هم رسیده است. گزارش افشاگرانهی پروپابلیکا، با استفاده از مجموعهای از اسناد منتشر شدهی گمراهکنندهی سرویس درآمد داخلی، نشان داد که چهار نفر از ثروتمندترین شهروندان آمریکایی، تقریباً تریلیونرهای دلاری (یعنی: جف بروس از آمازون، ایلان ماسک از تسلا و سرمایهدارانی ازجمله مایکل آر. بلومبرگ و وارن بافت)...
تأملاتی دربارهی مانیفست[حزب] کمونیست
کاربرد واژهی «حزب» را باید در پرتویی متفاوت از معنای امروزی آن دید. معنای آن در سال 1848 بهاندیشهی جریان سیاسی یا مجموعهای از اندیشهها بسیار نزدیک بود. هنگامیکه مارکس و انگلس استدلال میکردند که کمونیستها حزب جداگانهای نیستند، منظورشان این بود که اندیشههای آنها و منافع پرولتاریا با یکدیگر انطباق دارد و هیچ سد و مانع تصنعی بین دو قرار نمیدادند. در همین حال نقد شدید و بیرحمانهی آنها از دیگر صورتهای سوسیالیسم صرفاً تمرینی دانشگاهی نبود: آنها بخشی از مباحثات در جهت تشکیل اتحادیه کمونیستها بود.
بازار کار در روسیه سالهای 2000 تا 2017
روسیه در دههی 1990 متحمل رکود دگرگونساز رنجباری شد و ضربههای اقتصادی کلان نیرومند و متعددی را تجربه کرد. با وجود این، نخستین پیشبینیها دربارهی سقوط اشتغال و صعود شدید بیکاری متحقق نشد. بازار کار روسیه بهتدریج برای تنظیم و تعدیلِ خودْ بهشیوهای غیراستاندارد متوسل گردید، و ضربهها را تا حدود زیادی از جهت قیمتها (یعنی، دستمزد کارگران) بهجای واحدهای کمّی (یعنی، استخدام یا بیکاری) پذیرا شد.
وصیتنامه دکتر کیسینجر ـ یا راهحل نهایی مسئله فلسطین
گرچه کیسینجر نفرتانگیز بود، اما روشنگر هم بود. او بههیچوجه نسبت بهفلسطینیها و همچنین نسبت بهیهودیان دلسوزی از خود نشان نمیدهد. او در مورد دومی، یک بار (در جریان مذاکرات صلح 1973) گفت: یهودیهای آمریکایی و اسرائیلیها «بهاندازهی ویتنامیها نفرتانگیزند». «اگر بدشانسی من نبود (که یهودی بهدنیا آمدهام) یهودستیز میشدم»؛ و بالاخره اینکه «همهی افرادی که دو هزار سال تحت آزار و اذیت بودهاند، لابد کار اشتباهی انجام داده بودند».
«سرمایه» بینالملل خود را دارد و بهسمت فاشیسم میرود
هستهی فاشیسم سدهی بیستویکم مثلثی متشکل از سرمایه فراملی بههمراه قدرت سیاسی ارتجاعی و سرکوبگر در دولت، و نیروهای نئوفاشیستی در جامعهی مدنی است. برنامههای فاشیستی نوپیدای سدهی بیستویکم پاسخی بهاین بحران است. نابرابریهای روزافزون و ناتوانی سرمایهداری جهانی برای تأمین بقای میلیاردها انسان، دولتها را بهبحران مشروعیت کشانده و این زمان، نظام را بهسوی وسایل آشکار سرکوب و نظارت اجتماعی و سلطهای میکشاند که ستیزهای اجتماعی و سیاسی را وخیمتر میسازد، و تنشهای بینالمللی را تشدید میکند.
بازخوانی نقادانهی مقالهی «دیدگاه تروتسکی دربارهی ماتریالیسم دیالکتیک»
برخلاف نظر جورج نواک و همهی دیگرانی که خودرا لنیننیست میدانند ـاعم از استالینیستها، تروتسکیستها، مائوئیستها و ایستهای دیگرـ یکی از مهمترین وظایف جنبش سازمانیافته و سوسیالیستی تودههای فرودست در هرگوشهای از جهان که زیر سلطهی سرمایه و نظام سرمایهداری قرار دارند، صرفنظر از شکل و اندازه و تصویری که سرمایه از خودش ارائه میکند، نقد «میراث مارکسیستی و بلشویسم» است.
نکات، برآوردها، اسرائیل یا فلسطین
ازآنجاکه در بُروز و وقوع هرنسبتی (ازجمله بُروز و وقوع یهودستیزی) رابطهای دوطرفه وجود دارد که گرچه دو طرف رابطه الزاماً از توان و پتانسیل یکسانی برخوردار نیستند، اما بدون طرفین رابطه (که بهلحاظ وجودی نیز بهیکدیگر مشروطاند)، از اساس نسبت و برُوز و وقوعی وجود نخواهد داشت؛ از طرف دیگر، ازآنجاکه تصویرپردازیهایی که از یهودستیزی میشود، ضمن عدم ارائهی تحلیل از رابطهای دوطرفه و نقش و پتانسیل طرفین رابطه، بهطور یکجانبهای روی زجر و شکنجه و قربانی شدن یهودیان تکیه میشود
[آیا] اعتراضات روبهرشد حمایت از فلسطین درحال تبدیل شدن بهجنبشی تودهای است؟
با افزایش تلفات و پخش تصاویر وحشتناک از کمپها و آمبولانسهای بمباران شدهی پناهجویان، نارضایتی تمامی اقشارِ ایالات متحده افزایش یافته است. پیش از این نظرسنجیها نشان میداد که حمایت بیقید و شرط دولت بایدن از اسرائیل در تأیید حمله بهغزه آنچنان که پیشبینی میشد بین مردم ایالت متحده محبوبیت ندارد. نظرسنجی جدید دانشگاه کوئینیپیاک که پنجشنبهی گذشته منتشر شد، نشان میدهد که روند این عدم محبوبیت درحال شدتیابی است...
غزه: [سرزمین] رنج و همبستگی
لفاظیهای رهبری سیاسی در اسرائیل بسیار شوم است. مردم آشکارا در مورد پاکسازی قومی و مجازات دستهجمعی صحبت میکنند. وزیر دفاع یوآو گالانت مدعی شده است که این کشور درحال «مبارزه با حیوانات انسانی» است و از «محاصره کامل» نوار غزه با قطع کامل برق، غذا و سوخت حمایت میکند. رئیس جمهور اسحاق هرتزوگ مدعی است که همه -از جمله غیرنظامیان- در غزه مسئول هستند، زیرا «آنها میتوانستند» علیه حماس قیام کنند.
اسرائیل در وضعیت کنونی خود نباید وجود داشته باشد
حملهای که شنبه گذشته (هفتم اکتبر 2023) توسط حماس بهاسرائیل انجام شد، ضمن اینکه با کنشهای غیرانسانی و حتی جنایتکارانه همراه بود، اما نه تنها بهبهبود وضعیت مردم غزه و فلسطینیها بهطورکلی نمیانجامد، بلکه بهزیان این مردم و بهنفع دستِراستیترین جناحبندیهای دولتهای خاورمیانهای و تمام جهان تمام میشود. این درست است که صرفنظر از فورمالیتههای مثلاً حقوقی و اداریِ بهاصطلاح «دموکراتیک»، دولت اسرائیل بهواسطهی بنیانهای دینیـقومیـنژادیاش مرتجعترین دولت در 100 سال گذشتهی جهان است...
جنگ در اوکراین- چهار دیدگاه تقلیلگرایانه که باید از آن اجتناب کنیم
این ایده که پس ازفروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیمان ورشو، ناتو هم منحل میشود، براین اساس شکل گرفته بود که دلیل وجودی ناتو را جنگ سرد علیه اتحاد جماهیر شوروی و متحدان آن میدانست. اما این فقط بخشی از هدف گستردهتر ناتو بود؛ چراکه [علت اساسی وجود ناتو] دفاع ازامپریالیسم (و سرمایهداری) غرب در سطح جهانی و در برابر هرگونه تهدیدی بوده است. این امر در دهههای اخیر شامل تحمیل نظم نئولیبرالی در سراسر کره زمین بوده است. بههمین دلیل هم هست که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیمان ورشو نه تنها منجر بهانحلال ناتو نشد...
دیدگاه تروتسکی دربارهی ماتریالیسم دیالکتیک
هر جامعهای یک مجموعهی ارگانیک است. اسکلت ارگانیک این جامعه از نیروهای مولد آن تشکیل میشود؛ عضلات آن نیز (ویژگی) روابط طبقاتی آن است. کارکردها و واکنشهایی تمامی ارگانهای اجتماعی را فقط میتوان در ارتباط آنها با سیستمهای کالبدی و عضلانی (نیروهای مولد و اشکال مالکیت) درک نمود که شاکلهی ساختار کلی ارگانیسم اجتماعیاند. از آنجایی که جوامع متمدن بهطبقات تقسیم شدهاند، نقطهی اساسی در تحلیلِ جامعهشناسیِ علمی باید «تعریف طبقاتی از یک پدیده معین، مانند دولت، حزب، گرایش فلسفی، مکتب ادبی و غیره باشد.
بحرانها موجب سقوط سرمایه نمیشوند
کارل کائوتسکی [سوسیال دموکرات] صد سال پیش بحرانهای سرمایهداری را Memento Mori، یعنی «یادآوری مرگ» نامید، پیشمزه [و هشداری مقدماتی که] از فروپاشی نهایی سرمایهداری خبر میدهد. اما اگر از نظر تاریخی و تجربی بهبحرانهای واقعی سرمایهداری نگاه کنیم، میتوانیم این سؤال را از خود بپرسیم: چرا بهنظر میرسد سرمایهداری از هر بحرانی که در آن قرار میگیرد، قویتر بیرون میآید؟ منظور من این است که سرمایهداری یک سیستم بسیار انعطافپذیر است که بیشتر از طریق بحرانها بازتولید میشود.
دو مقالهی کوتاه درباره تجارت خارجی چین- از دید ژورنالیسم هلندی
براوم فرمولن Bram Vermeulen خبرنگاری که مسائل آفریقا را گزارش میکند، میگوید: «چینیها عمدتاً بهمواد خام علاقمندند». بسیاری از کشورهای آفریقایی بدهیهای خود بهچین را با مواد خام (مانند نفت یا مس) بازپرداخت میکنند. فرمولن میگوید «چین میتواند از این قراردادها برای تحرک اقتصاد خود استفاده کند». بدینترتیب، بیشترِ پروژههای زیرساختی چین در آفریقا صادرات مواد خام بهاین کشور را هدف گرفته است. برای مثال، سال گذشته خط راهآهن بین نایروبی و شهر بندری ممباسا در کنیا افتتاح شد که هزینهی آن را چین تأمین کرد.
فیل تنومند «گروه صنعتی کفش ملی»- قسمت دوم
او با طبیعت پیرامون خود در کنش و واکنشی ارگانیک قرار دارد. او برای یافتن آب و همچنین برای ادامه حیات هیچ راهی جز ریشه کن کردن درختان خشک و بیمصرف مسیر خود ندارد؛ او علفهای هرز را در زیر پاهای سهمگین و توانمندش هموار میکند. او در درون خود آرزوی استثمار کمتر (اجرای طرح طبقهبندی مشاغل) را بازسازی میکند و در واکنش بهسیاستهای ضدکارگری افزایش ساعات کار روزانه، ساعات کار کمتر در هفته را برای اولین بار (39 ساعت کار در هفته ) فریاد میزند، و کارگران را بهحرکت درمیآورد. ا
دربارهی «دوستی»، همسویی و تفاوت آن با «عشق»
توضیحی از عباس فرد
دربارهی انتشار این یادداشتها
فراز و فرود خیزش موسوم به«زن، زندگی، آزادی»، بازهم نشان داد که بدون ارتباطات شبکهگونهی اقتصادیـسیاسیِ نسبتاً ارگانیک و ارگانیکشونده در میان تودههای فرودست جامعه، و بدون ارتباطاتی برمبنای رفاقت و همدردی و نیز تبادلات نظریـعملیِ آموزههای دانش مبارزهی طبقاتی، و همچنین بدون پایهریزی روندی که بتواند رفاقتهای شخصی و طبقاتی را بهشوریدگیهای عاشقانه و انسانی استعلا بخشد...
فیل تنومند «گروه صنعتی کفش ملی»
فردایِ اعتصاب قدرتمندِ بیش از 25 کارخانجاتِ تولیدی «گروه صنعتی کفش ملی» مسئول نگهبانی و کارگزینی «کارخانهی کفش پویا» مانع ورودم بهکارخانه شدند. مُهر کارگزینی در پایین برگهی اخراج خودنمایی میکرد؛ در وسطِ حکم اخراجْ نام و نام فامیلم را نوشته بودند؛ و بالای برگه هم عنوان «کارخانه کفش پویا» چشمها را آزار میداد. هنگام خروج از« کارخانهی کفش پویا»، درحالی که از جلوی نگهبانی عبور میکردم، روبهرفقای کارگرم که مرا بدرقه میکردند، چندینبار فریاد زدم: میروم شکایت میکنم تا دیگران نیز صدایم را بشنوند.
کاپیتال با اضافات انتشار به زبان فرانسه
حدود دو سال پیش هر سه جلد کاپیتال (ترجمهی اسکندری) را با فرمت pdf که قابلیت جستجوی کلمات را نیز داشت، با اجازهی فرزام که با زحمت بسیار آن را تهیه کرده بود، منتشر کردیم؛ و توضیحاتی هم دربارهی چرایی انتشار ترجمهی اسکندری از کاپیتال دادیم که در مراجعه بهجلد اول کاپیتال (در همین سایت) قابل دسترس است.
مردم سودان زیر باران گلولهی ژنرالها
در 28 و 29 می 2019، کارگران اعتصاب سیاسی سراسری را علیه رژیم نظامی آغاز کردند. اعتصابیون و تظاهرکنندگان خواستار حکومت غیرنظامی بودند. در این دوره بود که قدرت و سرسختی انقلابیون برای جامعه آشکار گردید. تهدیدهای ارتش هیچ تأثیری بر آنها نداشت. یکی از مصادیق بارز این نیرو، بَنرهای «اخراجم کن» بود که مخاطب آن محمد حمدان داغلو (همتی)، رهبر شبه نظامیان «نیروهای پشتیبانی سریع» ((RSF بود. او در یکی از سخنرانیهایش کارگران معترض را تهدید کرده بود که در صورت اقدام بهاعتصابْ اخراج خواهند شد
دربارهی [چیستی و چگونگی] ارزش
انسان کنونی جامعهی ما نمیتواند خودرا بهسطوح تبادلات انسانی بالاتر سوق دهد و در این رهگذر حتی برای اعادهی حیثیت خود، گرچه بهشکل غلط و عقبماندهی قبلی خود هم که باشد، توان برخاستن ندارد. در چنین جامعهای با چنین نقدِ ارزشی حتی جان و حیات انسان نیز در این میانه چنان کاستی یافته و چنان کمارزش شده که نه تنها از حوصلهی نهادهای سیاسیـانقلابی، بلکه از حوصلهی جامعه هم درنمیگذرند. اکنون ارزانترین کالا انسان است و کمارزشترین طرفهای هرتبادلی کار انسانی است.
جنبش شوراهای کارخانه در تورین
یادداشت مترجم:
با عقبنشینی موقت جنبش موسوم به«زن، زندگی، آزادی» که نیاز ناگزیرِ هرشکلی از مبارزهی طبقاتی برای بررسی و طرح نقشه و تجدید قوا و تجدیدآرایش است، جنبش دموکراتیکِ مطالباتی بهتدریج از تحتانیترین بخشها جامعه درحال گسترش است. بههمین دلیل فکر کردم که نگاهی بهتجربهی مبارزاتی و انقلابی کارگران تورین بهقلم گرامشی ـشایدـ همچون قطرهای از رودِ خروشانِ تجارب مبارزاتی 200 سال گدشته بهنحوی موثر باشد.
آیا سرمایهداری جهانی میتواند دوام آورد؟
چالش برای اقتصاد سیاسی رادیکالْ تسخیر حرکتِ تغییر ساختاری و تشخیص مسیرها و بروندادهایی است که همیشه بهسیاست و مبارزه طبقاتی بستگی دارد؛ و چالش برای روشنفکران رادیکالْ خدمت از طریق نظریه و تحلیل تضادهای نظام مسلط و بارز ساختن آن بهعنوان درونداد مبارزهی جدی روزگار ماست. همچنان که میکوشم این چالشها را دنبال کنم، بههشدارهای معمول باید نظر داشت.
رضا پهلوی و اپوزیسیون دستِ راستی
این استفادهی دوگانه از نیروهای مردمی (یعنی: گسترش جنبش با هدف تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی، و درعینحال «تمشیت» و مدیریت آن در محدودهی سیاستها و منافع سرمایه فراملیِ غربی) به«نیرویی» احتیاج دارد که بهمثابه ابزارِ سیاسی بتواند القائات، تبلیغات و شُبههآفرینیهای سیاسی و ایدئولوژیکی شبهفاشیستی درحال گسترشِ بورژوازی و سرمایه فراملیِ غربی را بهعنوان نیرویی ایرانی و در قالب ضدیت با جمهوری اسلامی جسمیت بخشیده، و بهطور همزمان بهعنوان «اپوزیسیون» (و در واقع: بهعنوان نفوذی) در صفوف جنبش حقیقتاً مردمی جاسازی کند.
چند نکتهی نظری دربارهی جنبش «زن، زندگی، آزادی»
وضعیت ژئوپلتیک هماینک جهان، نه انقلاب سوسیالیستی در ایران امکانپذیر است؛ نه این کشور بهسوئد یا حتی تایوان تبدیل میشود؛ و نه استقرار دموکراسی و پارلمانتاریسم اروپایی قابل تحقق است. چرا؟ برای اینکه اولاًـ دموکراسی سرمایهدارانهی اروپایی/آمریکایی، صرفنظر از مبارزهی کارگریِ طولانی و گاهاً بهشدت خونبار، براساس مناسبات اقتصادی، صنایع، تکنولوژی و زیرساختهایی شکل گرفته که بدون چپاول چندین صد سالهی نیرویکار و مازادهای طبیعی کشورهای موسوم به«درحال توسعه» یا «پیرامونی» شکل نمیگرفتند...
مارتین هایدگر- فیلسوف/نازی
بدون اینکه قصد ارائهی تحلیلی در زمینهی تاریخ فلسفه داشته باشیم، همانند بسیاری از تحلیلگران مارکسیست براین باوریم که نیچه، هایدگر و امثالهم پایههای نظری پستمدرنیسمِ رنگارنگ را در کلیت آن فراهم کردهاند که در برآیند نظری/عملی راهبردی جز آنتیکمونیسم و فاشیسم نداشته است. معهذا، آنچه ما را بهترجمهی متون نقادانهی آثار زمینهسازان پستمدرنیسم و پسامارکسیسم (مانند نیچه و هایدگر) راهبر میشود، صرف رواج باورهای پستمدرنیستی در میان ایرانیهای اهل مطالعه نیست...
نقد و بررسی جنبشِ «زن، زندگی، آزادی»
گرچه هم لوترکینگ و آقای اسماعیلیونِ دندانپزشک ـهردوـ ضدکمونیستاند، اما تفاوت در این است که لوترکینگ جنبش پلنگان سیاه را محکوم میکرد، اما آقای اسماعیلیون فروریختن دیوار برلین را نقطهعطفی القا میکند که نه تنها تاریخی است، بلکه آغازگاه طلوع «خورشید» آزادی نیز هست. تفاوت دیگر اینکه لوترکینگ در معادلات و ستیزهای جهانی بیطرف بود؛ اما آقای اسماعیلیون با دفاع از کمکهای مثلاً بینالمللی بهاوکراین (که در واقع کمکهای ناتو و کشورهای سرمایهداری غربی است)...
معترضین در ایران: امیدواریم که این موج اعتراضات «آغاز یک پایان باشد».
آیا آزاد کردن هفت میلیارد دلار از پولهای بلوکه شدهی دولت ایران، درست هنگامی که جمهوری اسلامی درگیر سرکوب همهجانبه و شدتیابندهی جنبش «زن، زندگی، آزادی» و خیزش روبهگسترش مردمی است، تصافی بوده است؟ شاید قبل از شروع این جنبش هم گفتگوهایی برای مبادلهی زندانی و آزاد کردن بخشی از پولهای بلوکه شده مطرح بوده است، اما نمیتوان دست از این گمان برداشت که وقوع جنبش «زن، زندگی، آزادی» روند این گفتگو و تحقق آن را سرعت بخشیده است.
آنتونیو گرامشی: اندیشهی انقلابی دربارهی [قدرتِ] اندیشه
گرامشی بیشتر از هر متفکر مارکسیستِ دیگری بر اهمیت روبنا و تأثیر اندیشهها [درصورت فراگیر بودن] در تغییرات تاریخی تأکید داشت. وی معتقد بود که بُروز تطابق همهجانبه بین وضعیت اقتصادی و پتانسیل فرهنگی/اندیشگی امکان پذیر نیست. برای گرامشی فکر و عمل جداییناپذیرند؛ او در مقطعی مینویسد که شکلگیری تفکر او «خصلت جدلی دارد، بنابراین غیرممکن است که بیطرفانه فکر کنم یا بهخاطر مطالعه، مطالعه کنم»
«رژیمچنج» یا سرنگونی سوسیالیستی؟!
پس از بهقتل رسیدن مهسا (ژیلا) امینی به دست جمهوری سرمایهداری اسلامی، و متعاقب آن شورش عصیانآمیز برحق مردم، بهطور اخص جوانان خشمگین و مستأصل که هیچگونه چشماندازی برای یک زندگی انسانی ندارند؛ و اینکه چنین جنبشی با چنین مبنا، گستره و تداومی در جهان بیسابقه بوده است؛ بهنظرم رسید که بازخوانی مقالهی «رژیم چنج» یا سرنگونی سوسیالیستی؟ً! بنا بر مختصات ایران بتواند بهعنوان قطرهای در دریایی طوفانخیز از عصیان و اندیشه مددی باشد در راستای سازماندهی و تدارک جامعهای عاری از طبقات در آرمانیترین شکل آن...
یادداشتها
دنبالهی کوهپیمایی با نوهها و گپوگفت دربارهی «مؤلفه»[در جنبش]
این یک مقالهی تحلیلی نیست. نگاهی مادرانه است، برخاسته از درد و دغدغهی
پُر رنج شهریور و مهر 1401 تاکنون
*****
ـ خانوم دکتر این چیه، چقدر خوشمزه ست؟ یادمون بدین با چی درست کردین؟
ـ نوش بشه بهتون زری جون، موادش هویج و کدو و سیبزمینی رنده شده، تخم مرغ، نمک و فلفل و نون. البته برای شما جوونا خیارشور هم توی لقمههاتون گذاشتم.
ـ واا، چه راحت. پس منم میتونم درست کنم.
ـ زری جون مامان بزرگم یه آشپز بی نظیرِ توی خانواده و فامیله!
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت بیستودوم
دو پاراگرافِ آخر از قسمت بیستمویکم
در این نیمه شب یازدهم شهریور کوچه نقاشهای خیابان لُرزاده در ازدحام بی نظیری از مردم انباشه بود. اکثراً لباس راحتی خانه دربر داشتند. همسایگان قسمت پائین کوچه به بالاتر آمده بودند. همه در جوّی از حیرت و تک توک در اعتراض بودند. مأمورین در جواب «اینا چکار کردن مگه؟» میگفتند «خرابکارند» میخواستن محله شما رو بفرستن رو هوا.
ادامه مطلب...پرسشی از مقولهی [مؤلفه در جنبش]
در باره سنت باید معنی «سیرت» و «طبیعت» جنبشهای مردمی یا همونطور که شما گفتی (جنبش های توده ای) را از دو منظر دید؛ اول «رویّه و روشِ» تاکنونی رویدادها یا همان جنبشها، دوم به معنی «وجه ضروری تغییر» یا دقیقتر «وجه لازمِ حرکت».
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت بیستمویکم
دو پاراگرافِ آخر از قسمت بیستم
بخصوص کار تیمی هدف تبلیغی برای حرکت های«توده ای» را نیز همیشه منظور نظر خودش داشت. معمولا برای تیم های نظامی امکان حضور هر دو عرصه کارچریکی و کار تبلیغی درمیان توده های کارگری و یا دانشجویی وجود نداشت. مسئله ای که بعنوان یک تناقض تکنیکی و تاکتیکی تا آخر بهمراه فعالیت های سیاسی مخفیانه برای چریکهای شهری م. ل. باقی ماند. این صرف نظر از گرایشات طبقاتی نهفته در اینگونه مبارزات است که جای خودش را دارد.
ادامه مطلب...مهمانی تولد مامان سحر و جمع دوستان صابر و (نشریه غیررسمی «بولتن دانشجو»)
ـ ماهی جون بچهها رو که بهتون معرفی کردم؟
ـ آره صابر جون معرفیت کامل بود عزیزم، البته بعضی هاشون رو از قبل میشناختم.
ـ خانم دکتر جان؛ اجازه میدین مهمونی رو به نشست تبادل فکری تبدیل کنیم(خنده جمعی).
ـ صاحب خونه باید اجازه بده جونم، من خودم مهمونم. سحر جون ببین بچه ها چی میگن مادر.
ـ مادر جون برنامه را صابر گذاشته، من حرفی ندارم. فقط بشرط اینکه شما رو خسته نکنن.
ادامه مطلب...* مبارزات کارگری در ایران:
- فیل تنومند «گروه صنعتی کفش ملی»- قسمت دوم
- فیل تنومند «گروه صنعتی کفش ملی»
- بیانیه شماره دوم کمیته دفاع از کارگران اعتصابی
- تشکل مستقلِ محدود یا تشکل «گسترده»ی وابسته؟!
- این یک بیانیهی کارگری نیست!
- آیا کافکا بهایران هم میرود تا از هفتتپه بازدید کند !؟
- نامهای برای تو رفیق
- مبارزه طبقاتی و حداقل مزد
- ما و سوسیال دمکراسی- قسمت اول
- تجمع اول ماه می: بازخوانی مواضع
- از عصیان همگانی برعلیه گرانی تا قیام انقلابی برعلیه نظام سرمایهداری!؟
- ائتلاف مقدس
- وقتی سکه یک پول سیاه است!
- دو زمین [در امر مبارزهی طبقاتی]
- «شوراگراییِ» خردهبورژوایی و اسماعیل بخشی
- در مذمت قیام بیسر!
- هفتتپه، تاکتیکها و راستای طبقاتی
- تقاضای حکم اعدام برای «جرجیس»!؟
- سکۀ ضرب شدۀ فمنیسم
- نکاتی درباره اعتصاب معلمان
- تردستی و تاریخ، در نقد محمدرضا سوداگر و سید جواد طباطبایی
- دختران مصلوب خیابان انقلاب
- «رژیمچنج» یا سرنگونی سوسیالیستی؟!
- هفتتپه و پاسخی دوستانه بهسؤال یک دوست
- اتحادیه آزاد در هفتتپه چکار میکند؟
- دربارهی جنبش 96؛ سرنگونی یا انقلاب اجتماعی!؟
- دربارهی ماهیت و راهکارهای سیاسیـطبقاتی جنبش دیماه 96
- زلزلهی کرمانشاه، ستیز جناحها و جایگاه چپِ آکسیونیست!؟
- «اتحادیه مستقل کارگران ایران» از تخیل تا شایعه
- هزارتوی تعیین دستمزد در آینه هزارتوی چپهای منفرد و «متشکل»
- شلاق در مقابله با نوزایی در جنبش کارگری
- اعتماد کارگران رایگان بهدست نمیآید
- زحمتکشان آذری زبان در بیراههی «ستم ملی»
- رضا رخشان ـ منتقدین او ـ یارانهها (قسمت دوم)
- رضا رخشان ـ منتقدین او ـ یارانهها (قسمت اول)
- در اندوه مرگ یک رفیق
- دفاع از جنبش مستقل کارگری
- اطلاعیه پایان همکاری با «اتحاد بینالمللی در حمایت از کارگران در ایران»
- امضا برعلیه «دولت»، اما با کمک حکومتیان ضد«دولت»!!
- توطئهی خانه «کارگر»؛ کارگر ایرانی افغانیتبار و سازمانیابی طبقاتی در ایران
- تفاهم هستهای؛ جام زهر یا تحول استراتژیک
- نه، خون کارگر افغانی بنفش نیست؟
- تبریک بهبووورژواهای ناب ایرانی
- همچنان ایستاده ایم
- دربارهی امکانات، ملزومات و ضرورت تشکل طبقاتی کارگران
- من شارلی ابدو نیستم
- دربارهی خطابیه رضا رخشان بهمعدنچیان دنباس
- قطع همکاری با سایت امید یا «تدارک کمونیستی»
- ایجاد حزب کمونیستی طبقهی کارگر یا التجا بهنهادهای حقوقبشری!؟
- تکذیبیه اسانلو و نجواهای یک متکبر گوشهنشین!
- ائتلافهای جدید، از طرفداران مجمع عمومی تا پیروان محجوب{*}
- دلم برای اسانلو میسوزد!
- اسانلو، گذر از سوءِ تفاهم، بهسوی «تفاهم»!
- نامهی سرگشاده بهدوستانم در اتحاد بینالمللی حمایت از کارگران
- «لیبر استارت»، «کنفرانس استانبول» و «هیستادروت»
- «لیبر استارت»، «سولیداریتیسنتر» و «اتحاد بینالمللی...»
- «جنبش» مجامع عمومی!! بورژوایی یا کارگری؟
- خودشیفتگی در مقابل حقیقت سخت زندگی
- فعالین کارگری، کجای این «جنبش» ایستادهاند؟
- چکامهی آینده یا مرثیه برای گذشته؟
- کندوکاوی در ماهیت «جنگ» و «کمیتهی ضدجنگ»
- کالبدشکافی یک پرخاش
- توطئهی احیای «خانهکارگر» را افشا کنیم
- کالبدشکافیِ یک فریب
- سندیکای شرکت واحد، رفرمیسم و انقلاب سوسیالیستی
* کتاب و داستان کوتاه:
- نقد و بازخوانى آنچه بر من گذشت
- بازنویسی کاپیتال جلد سوم، ایرج اسکندری
- بازنویسی کاپیتال جلد دوم، ایرج اسکندری
- بازنویسی کاپیتال جلد اول، ایرج اسکندری
- کتاب سرمایهداری و نسلکشی ساختاری
- آگاهی طبقاتی-سوسیالیستی، تحزب انقلابی-کمونیستی و کسب پرولتاریایی قدرت...
- الفبای کمونیسم
- کتابِ پسنشینیِ انقلاب روسیه 24-1920
- در دفاع از انقلاب اکتبر
- نظریه عمومی حقوق و مارکسیسم
- آ. کولنتای - اپوزیسیون کارگری
- آخرین آواز ققنوس
- اوضاعِ بوقلمونی و دبیرکل
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- آغاز پرولترها
- آیا سایهها درست میاندیشند؟
- دادگاه عدل آشکار سرمایه
- نبرد رخساره
- آلاهو... چی فرمودین؟! (نمایشنامه در هفت پرده)
- اعتراض نیروی کار در اروپا
- یادی از دوستی و دوستان
- خندۀ اسب چوبی
- پرکاد کوچک
- راعش و «چشم انداز»های نوین در خاورسیاه!
- داستان کوتاه: قایق های رودخانه هودسون
- روبسپیر و انقلاب فرانسه
- موتسارت، پیش درآمدی بر انقلاب
- تاریخ کمون پاریس - لیسا گاره
- ژنرال عبدالکریم لاهیجی و روزشمار حمله اتمی به تهران
* کارگاه هنر و ادبیات کارگری
- شاعر و انقلاب
- نام مرا تمام جهان میداند: کارگرم
- «فروشنده»ی اصغر فرهادی برعلیه «مرگ فروشنده»ی آرتور میلر
- سه مقاله دربارهی هنر، از تروتسکی
- و اما قصهگوی دروغپرداز!؟
- جغد شوم جنگ
- سرود پرولتاریا
- سرود پرچم سرخ
- به آنها که پس از ما به دنیا می آیند
- بافق (کاری از پویان و ناصر فرد)
- انقلابی سخت در دنیا به پا باید نمود
- اگر کوسه ها آدم بودند
- سوما - ترکیه
- پول - برتولت برشت
- سری با من به شام بیا
- کارل مارکس و شکسپیر
- اودسای خونین
* ترجمه:
- رفرمیستها هم اضمحلال را دریافتهاند
- .بررسی نظریه انقلاب مداوم
- آنتونیو نگری ـ امپراتوری / محدودیتهای نظری و عملی آتونومیستها
- آیا اشغال وال استریت کمونیسم است؟[*]
- اتحادیه ها و دیکتاتوری پرولتاریا
- اجلاس تغییرات اقلیمیِ گلاسکو
- اصلاحات اقتصادی چین و گشایش در چهلمین سال دستآوردهای گذشته و چالشهای پیشِرو
- امپراتوری پساانسانی سرمایهداری[1]
- انقلاب مداوم
- انگلس: نظریهپرداز انقلاب و نظریهپرداز جنگ
- بُرهههای تاریخیِ راهبر بهوضعیت کنونی: انقلاب جهانی یا تجدید آرایش سرمایه؟
- بوروتبا: انتخابات در برابر لوله تفنگ فاشیسم!
- پناهندگی 438 سرباز اوکراینی به روسیه
- پیدایش حومه نشینان فقیر در آمریکا
- پیرامون رابطه خودسازمانیابی طبقه کارگر با حزب پیشگام
- تأملات مقدماتی در مورد کروناویروس و پیآیندهای آن
- تاوان تاریخی [انقلابی روسیه]
- تروریسم بهاصطلاح نوین[!]
- جنبش شوراهای کارخانه در تورین
- جنبش مردم یا چرخهی «سازمانهای غیردولتی»
- جوانان و مردم فقیر قربانیان اصلی بحران در کشورهای ثروتمند
- دستان اوباما در اودسا به خون آغشته است!
- رهایی، دانش و سیاست از دیدگاه مارکس
- روسپیگری و روشهای مبارزه با آن
- سرگذشت 8 زن در روند انقلاب روسیه
- سقوط MH17 توسط جنگنده های نیروی هوائی اوکراین
- سکوت را بشکنید! یک جنگ جهانی دیگر از دور دیده میشود!
- سه تصویر از «رؤیای آمریکایی»
- سه مقاله دربارهی هنر، از تروتسکی
- شاعر و انقلاب
- فساد در اتحادیههای کارگری کانادا
- فقر کودکان در بریتانیا
- قرائت گرامشی
- کمون پاریس و قدرت کارگری
- گروه 20، تجارت و ثبات مالی
- لایحه موسوم به«حق کار»، میخواهد کارگران را بهکشتن بدهد
- ماركس و خودرهایی
- ماركسیستها و مذهب ـ دیروز و امروز
- مانیفست برابری فرانسوا نوئل بابوف معروف بهگراکوس[1]
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- ملاحظاتی درباره تاریخ انترناسیونال اول
- ممنوعیت حزب کمونیست: گامی به سوی دیکتاتوری
- نقش کثیف غرب در سوریه
- نگاهی روششناسانه بهمالتیتود [انبوه بسیارگونه]
- واپسین خواستهی جو هیل
- واپسین نامهی گراکوس بابوف بههمسر و فرزندانش بههمراه خلاصهای از زندگی او
- ویروس کرونا و بحران سرمایه داری جهانی
- یک نگاه سوسیالیستی بهسرزمینی زیر شلاق آپارتاید سرمایه