انتقال کارخانه‌ها از چین به‌آمریکا

27 آبان 1393 | بازدید: 10745

انتقال کارخانه‌ها از چین به‌آمریکا

نوشته: پویان فرد

pouyan.fard

یک نظرسنجی در مورد انتقال کارخانه‌ها از چین به‌آمریکا

واشنگتن، آژانس خبری AFP، براساس گزارش جدیدی از سوی «گروه مشاوره‌ی بوستون» که چند روز پیش منتشر شد، تولیدکنندگان بزرگ به‌طور فزاینده‌ای محل تولید خود را از چین به‌ایالات متحده منتقل می‌کنند.

مقدمۀ مترجم: این مقاله و مقالات مشابه فراوان نشان از این دارند که تولید از چین به‌آمریکا و اروپا در حال جابه‌جایی است. آن‌چه به‌دنبال تولید جابه‌حا می‌شود، سرمایه‌ است که جابه‌جایی‌های سیاسی را نیز درپی می‌آورد. این‌که مقالات متعددی در مورد حرکت تولید و سرمایه از چین به‌آمریکا و اروپا منتشر می‌شود، نشان از این دارد که این حرکت از مدت‌ها پیش آغاز شده و اینک طوری جدیت پیدا کرده که چشم‌پوشی از آن غیرممکن شده است. اگر به‌دلیل جابه‌جایی تولید و سرمایه فکر کنیم، به‌سادگی قابل فهم است‌که مهم‌ترین عامل آن تولید ارزن‌تر و سود بیش‌تر است. بنابراین، همین جابه‌جایی تولید و سرمایه نشان می‌دهد که دستمزد در چین بالا رفته و در آمریکا و اروپا نسبت به‌چند سال پیش پایین آمده است. این افزایش و کاهش دستمزد را فاکتورهای و مقالات دیگری نیز نشان می‌دهند.

صرف‌نظر از میزان و شدت جابه‌جایی‌ سرمایه‌ها در حال حاضر که آمارها نشان از این دارند که چندان هم کم نیستند؛ اما آن‌چه جابه‌جایی سرمایه در پی دارد، تغییر سیاست و بلوک‌بندی‌های اقتصادی‌ـ‌سیاسی در عرصه‌ی جهانی است. این تغییرات را باید با دقت هرچه بیش‌تر و ممکن‌تر زیر نظر داشت. چراکه پاره‌ای از تحولات سیاسی در عرصه‌ی جهانی می‌تواند روی سرنوشت مردم کارگر و زحمت‌کش همه‌ی کشورهای دنیا تأثیرات پیچیده‌ای داشته باشد.

از طرف دیگر، شواهد بسیاری نیز نشان از این دارند که مشکلات اقتصادی برخاسته از بحران اقتصادی سال 2009 و دیگر مشکلاتی که در کلیت خویش به‌طور روزافزونی سودآوری سرمایه‌های غربی را نشان گرفته‌اند، با جابه‌جایی تولید و سرمایه حل نخواهد شد. چنین می‌نماید که این مشکلات تحولاتی را می‌طلبد که چه‌بسا همه‌ی بشریت با ‌خطر نابودی مواجه کند. نمونه‌های بروز این تحول خطرناک را در خاورمیانه، آفریقا و به‌طور روشن‌تری در اوکراین می‌بینم. در مقابل این خطر خانمان‌برانداز باید هشیار و فعال بود.

مدیران ارشد شرکت‌های تولیدیِ مستقر در آمریکا که سالانه بیش از یک میلیارد دلار فروش دارند، در سومین بررسی سالانه‌ی خود اظهار داشتند که تعداد شرکت‌هایی که در حال انتقال از چین به‌آمریکا هستند، نسبت به‌سال پیش 20 درصد افزایش یافته‌ است.
مسئولین یک نظرسنجی‌ که در آگوست امسال انجام گرفت، از شرکت‌های بیشماری که هم‌اکنون در چین تولید می‌کنند، سؤال کرده‌اند: «با توجه به‌این واقعیت که انتظار می‌رود هزینه‌های دستمزد در چین افزایش یابد، آیا پیش‌بینی می‌کنید که شرکت شما تولیدات خود را به‌ایالات متحده انتقال دهد؟».

مدیران شرکت‌هایی که در پاسخ گفتند: «آری، ما درحال حاضر به‌طور فعال به‌این کار مشغول هستیم»، نسبت به‌نظرسنجیِ «بازهم ساخت آمریکا» حدود 16 درصد، نسبت به‌نظرسنجی آگوست 13 درصد و نسبت به‌اولین ‌نظرسنجی از این سری، در فوریه 2012 هفت درصد افزایش داشته‌اند.

هارولد سیرکین، نویسنده و هم‌کار گروه نظرسنجی BCG (گروه مشاوره‌ی باستون) به‌آژانس خبری AFP گفت: پس از مشاهده‌ی افزایش بی‌کاری در آمریکا به‌دلیل انتقال تولیدات [آمریکایی] به‌چین، «امروز شاهد عکس این روند هستیم».

مدیریت بخش جهانی شرکت مشاوره‌ای مستقر در بوستون، گفت: نظرسنجی به‌صورت آن‌لاین در طیف گسترده‌ای از صنایع انجام شد. از صنایع الکترونیک و کامپیوتر گرفته تا ماشین‌آلات، حمل و نقل، نفت، پوشاک و مواد غذایی.

BCG بدون این‌که شرکت‌های درگیر در نظرسنجی را مشخص کند، گفت تقریباً تمام تصمیم گیرندگان برای شرکت‌هایی کار می‌کردند که هم در آمریکا و هم در خارج از آمریکا تولید دارند و مصرف‌کننده‌ی محصولات‌شان نیز آمریکایی و غیرآمریکایی‌اند. به‌طورکلی، 252 نفر در این نظرسنجی شرکت کردند.

تعدادی از مدیرانی که گفتند شرکت‌های‌شان می‌بایست بازگشت تولید از خارج به‌آمریکا را در آینده‌ی نزدیک «در نظر» داشته باشد، تقریباً به 24 درصد سرمی‌زند.

بیش از نیمی از پاسخ دهندگان که بالغ بر 54 درصد می‌شدند، اعلام کردند که طرف‌دار بازگشت تولید به‌ایالات متحده هستند. این درصد در حدود سال قبل است.

بیش از 70 درصد [از مدیران] دلیل انتقال تولید به‌ایالات متحده را دسترسی بهتر به‌نیروی‌کار ماهر برشمردند. این‌ها چهار برابر بیش‌تر از کسانی بودند که از انتقال تولید به‌خارج از آمریکا طرف‌داری می‌کنند.

برای محصولاتی که در ایالات متحده به‌فروش می‌روند، نزدیک به 80 درصد انگیزه‌ی انتقال تولید به‌ایالات متحده را زنجیره عرضه‌ی کوتاه‌تر و کاهش هزینه‌های حمل و نقل بیان می‌کنند.

علاوه براین، 71 درصد از پاسخ دهندگان دلیل این انتقال را برای تجارت با اقتصادهای بزرگ جهان و درحدود 75 درصد نیز دلیل این انتقال را کنترل محلی بر فرآیندهای تولید، بهبود کیفیت و بازده تولید برشمردند.

سیرکین (مشاور تجارت و نویسنده آمریکایی، که اغلب در مورد روند در نوآوری و رقابت تجارت جهانی می‌نویسد)، در بیانیه‌ای اعلام کرد که «این داده‌ها نه تنها نشان می‌دهد که علاقه‌ی ‌بازگرداندن تولید به‌آمریکا و ایجاد اشتغال در این کشور هم‌چنان پابرجاست، بلکه شرکت‌ها نیز در همین جهت ‌اقدام می‌کنند».

پیش‌بینی در مورد کاهش سهم چین:

با نگاهی به‌برنامه‌ی جابه‌جایی تولید در پنج سال آینده، پاسخ دهندگان گفته‌اند که 47 درصد از میانگین کل تولید در ایالات متحده انجام خواهد شد. این نسبت به‌سال قبل 7 درصد افزایش را نشان می‌دهد.

کاهش تولید در چین با جدیت برای 11 درصد از ظرفیت کل تولید برنامه‌ریری شده است؛ این کاهش 21 درصد از نظرسنجی سال 2013 بیش‌تر است.

پیش‌بینی‌ها هم‌چنین کاهش تولید در مکزیک (منهای 5/0 درصد)، اروپای غربی (منهای 19 درصد) و برای بقیه آسیا (منهای 22 درصد) را نشان می‌دهند. این درصورتی است‌که افزایش 23 درصدی برای بقیه دنیا پیش‌بینی می‌شود.

این نظرسنجی نشان می‌دهد که ایالات متحده، مکزیک را به‌احتمال زیاد به‌عنوان مقصد و پتانسیل جدیدی برای خدمت به‌بازار خود انتخاب کرده است.

تقریباً مثل سال قبل که 26 درصد از مدیران آمریکا را ترجیح می‌دادند، امسال نیز 27 درصد از آن‌ها چنین ترجیحی دارند؛ این درصورتی است‌که 24 درصد از بقیه مدیران مکزیک را ترجیح می‌دهند.

اکثریت قریب به‌اتفاق پاسخ دهندگان، یعنی 72 درصد از آن‌ها، 5 سال آینده را برای اتوماتیزه‌کردنِ بیش‌تر یا فن‌آوری ساخت و تولید پیشرفته‌ برنامه‌ریزی کرده‌اند، آن‌ها می‌گویند، بدین‌ترتیب هزینه‌های‌شان کاهش می‌یابد، رقابت افزایش پیدا می‌کند و از نزدیک‌تر شدن به‌مصرف‌کنندگان‌ خود سود بیش‌تری به‌دست می‌آوردند.

BCG چنین نظر می‌دهد که: ایالات متحده به‌شدت به‌دنبال بهره‌برداری از تولیدکنندگانی است که افزایش تولید منطقه‌ای را دنبال می‌کنند، به‌ویژه اگر این افزایش تولید منطقه‌ای هزینه‌های اتوماتیزاسیون را نیز کاهش بدهد.

اشتغال نیز آینده‌ای شفاف‌تر خواهد داشت. پنجاه درصد از مدیران انتظار افزایش 50 درصد اشتغال را در 5 سال آینده دارند، در مقایسه با پیش‌بینیِ 17 درصدیِ کاهش اشتغال.

ترجمه: پویان فرد

منبع: http://news.yahoo.com/manufacturing-moving-china-us-survey-065217238--finance.html

***

منابع دیگری در این زمینه‌:

http://www.dw.de/manufacturers-move-back-to-us-from-china/a-18013750

http://www.economist.com/news/special-report/21569570-growing-number-american-companies-are-moving-their-manufacturing-back-united

http://blogs.wsj.com/economics/2013/09/24/more-manufacturers-moving-operations-back-to-u-s/

نوشتن دیدگاه

JComments

یادداشت‌ها

خاطرات یک دوست ـ قسمت نوزدهم

پاراگرافِ آخر از قسمت هیجدهم

کوچه ای از خیابان درخشنده جنب کارخانه برق بسمت شرق شروع میشد وتا خط آهن شهر ری چهارتا کوچه شمالی جنوبی را قطع میکرد، امتداد میافت. محله ای پر جمعیت که هر خانه اش حدود شش اتاق داشت و در اکثر خانهها پر از مستاجر بود. همه هم پر اولاد. ابراهیم در خانه شان یک اتاق جدا در انتهای حیاط کوچک شان داشت. او حاضر شده بود که کتابداری را در اتافش عملی کند. بنا بنظر ابراهیم کاری شدنی بود و مانعی در بین نبود. اما بنظر من بعید مینمود. با اینکه پدر ابراهیم با معاشرت من با پسرش و رفت وآمد به خانه شان مشکلی نداشت اما محافظه کار تر از آن بود.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت هیجدهم

پاراگرافِ آخر از قسمت هفدهم

من در سالهای 47 ببعد قویا جذب فعالیتهایی شدم که اقدامات(فعالیت) چریکی نام داشت. دیگر کتاب خواندن محفل مطالعاتی موضوع کار نبود. بلکه طرحهای تبلیغی مسلحانه در برنامهمان قرار داشت. یک شبکه تودرتوی ارتباطی در هر طرف که من قرار میگرفتم(حداقل در مورد من سه حوزه ارتباطی)به این مسیر گرایش عملی داشت. اولی خیلی زود آسیب دید و قطع شد. دومی که در تدارکات بود موجب دستگیریم شد و سوی که لو نرفت کارکردی عملی وتدارکاتی آموزشی داشت. جالب اینکه هر سه ارتباطهای کوچک محفلی در یک گروه (پرونده ستاره سرخ) نام ونشان یافت. مسئولین هر سه ارتباط کار شاگرد بنایی مرا تائید می کردند. هیچ کدام نگفتند برو دنبال مثلا یک کارصنعتی! یا برو درکارخانهای کارکن و اساساً دنبال تبلیغ بر روی کارگران و یا رشد سیاسی آنان نبودند، بلکه همه سعی داشتند مرا به یک کادر«مبارز حرفهای»(چریک) تبدیل کنند. اینطوری شد که فضای کار من مدتی نیز محل اختفای رفقای تحت تعقیب ساواک، هم بود.

ادامه مطلب...

تشکر از مادر بزرگ و ادامه‌ی مصاحبه با او

ـ ماهی جون دوستان نشریه(بولتن) دانشجو خیلی ازتون تشکر کردن. تا حالا خیلی میدان گفتگو را باز کرده.

ـ خوشحالم که کنجکاوی و جستجوگری زیاد میشه. اگه به سلامت پیش ببرید کمی تا قسمتی به تعهدات و مسئولیت های اجتماعی که داریم عمل کردیم.

ـ چرا «کمی تا قسمتی»؟ این یه شوخی و تواضعِ یا نه نکته دیگه در این گفته هست؟

ـ قالبش شوخ طبعیِ. اما همه ما بواقع خیلی از جنبش های خودانگیخته عقب هستیم.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت پانزدهم، شانزدهم و هفددهم

دو پاراگرافِ آخر از قسمت سیزدهم

وقتی در سال‌های 50 به‌بعد من زندان بودم، نزدیکی ایندو(پدربزرگ و مادربزرگ) خیلی بیش‌تر شده بود. در این اوقات در مشهد زندگی می‌کردند. و سال‌های اول ارتباط با تهران فقط از طریق نامه بود و گاهی هم تلفن‌خانه مرکزی که هر دو طرف در شهرهای‌شان باهم حاضر می‌شدند و در نوبت به‌انتظار میماندند که بروند در کابین‌های خودشان و ارتباط برقرار شده را داشته باشند و صحبت کنند. زمان صحبت محاسبه و هزینه از هر طرف گرفته می‌شد. کم پیش میآمد که روابطْ این فرصت را به‌وجود آورده باشد. اما من تجربه این گفتگوها را داشتم.

ادامه مطلب...

ادامه‌ی مصاحبه‌ی «ژورنال دانشجو» با مادر بزرگ

ـ چه کسانی در این خیزش شرکت کردند؟

ـ تا جایی‌که همه شنیدیم و در خبرها هم آمد، جمعیتی نگران و سراسیمه (بین 40 تا 50 نفر) آمدند جلوی بیمارستان کسری برای پی‌جوییِ سلامتیِ ژینا امینی که از بازداشتگاه گشت ارشاد (واقع در خیابان وزرا) به‌این‌جا آورده شده بود. بعد هم منتشر شد که او در کُماست... خبر مرگ این دختر کُردِ اهل سقز از زمان خاک‌سپاریش سیل گسترده‌ای از اعتراضات را در سراسر ایران به‌وجود آورد. عکس‌های ژینا از هنگامی که در کُما قرار داشت، خیلی تاثیرگذار بود.

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* کارگاه هنر و ادبیات کارگری

* ترجمه:

* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.