08 بهمن 1393 | بازدید: 5807

جوانان و مردم فقیر قربانیان اصلی بحران در کشورهای ثروتمند

نوشته: پویان فرد

جوانان و مردم فقیر قربانیان اصلی بحران در کشورهای ثروتمند

این مقاله تنها بیان‌گر بخشی از وقایع و عواقب جهان سرمایه‌داری و بحران سال 2008 است. ارقام و آماری که در این ترجمه آمده، قصدی جز تصویر گوشه‌ی ناچیزی از دنیای سرمایه و تاثیر آن روی زندگی جوان‌ترها ندارد. هر‌چند که این آمار و ارقام واقعی است، اما تنها به‌تاثیراتِ اجتماعیِ بحرانِ اقتصادی 2008-2009 برنمی‌گردد.

بحران اقتصادی در همه‌ی کشورها به‌مراتب بیش‌تر (و چه‌بسا اساساً) بر دوش طبقه کارگر و زحمت‌کشان است تا بر روی دوش جوانانی‌که موقعیت طبقاتی آن‌ها نامشخص است! از این گذشته، تاثیرات بحران از این هم شدیدتر، بر دوش کارگران و زحمت‌کشان در کشورهای فقیر و در حال توسعه است.

جنگ و فلاکت و نابودی زیرساخت‌های اقتصادی این کشورها در دستور کار بورژوازی ترانس‌آتلانتیک است. البته این حرف به‌این معنا نیست که بورژوازی ترانس‌آتلانتیک کارگران و زحمت‌کشان وطنی را استثمار نمی‌کند، اما چپاول و استثمار در کشورهای فقیر، عقب‌نگهداشته شده و در حال توسعه به‌مراتب بیش‌تر است. در ضمن لازم به‌توضیح است که بورژوازی غرب اساساً برای انباشت سرمایه و تااندازه‌ای هم برای آرام نگهداشتن اوضاع اجتماعی خویش، در تأیید و حمایت عموم جامعه و نیز گستراندن هژمونی طبقاتی‌اش، به‌راحتی دست به‌چپاول و غارت و جنگ‌افروزی در بسیاری از دیگر کشورهای می‌زند. بنابراین، گذشته از آمار و ارقام، معنی دقیق بورژوازی جنگ و نابودی بشریت است.

ترجمه: پویان فرد
منبع: http://www.inequalitywatch.eu/spip.php?article197&id_mot=87

جوانان و مردم فقیر قربانیان اصلی بحران در کشورهای ثروتمند

با گذشت زمانْ امروز بیش‌تر قادر به‌ارزیابی از عواقب بحران اقتصادی و اجتماعی‌ای هستیم که در سال 2008 آغاز شد. قربانیان اصلی این بحران در کشورهای ثروتمند جهان، جوانان و مردم فقیر هستند. نابرابری درآمدها، که پس از توزیع مجدد و پرداخت‌های اجتماعی [مانند مالیات و بیمه‌های اجتماعی] باقی می‌ماند، با بعضی استثنا‌ها، در بسیاری از کشور‌ها ثابت مانده است؛ با وجود این، آن مردمی که در گروه‌بندی مردم فقیر جای می‌گیرند، فقیرتر از قبل شده‌اند.

تحول در‌آمدها از سال 2007

OECD («سازمان هم‌کاری اقتصادی و توسعه») می‌گوید که میانگین نابرابری درآمد‌های خالص در تمام کشور‌ها ثابت مانده است. میانگین ضریب جینیِ[1] 0.315 در سال 2011، در برابر 0.314 در سال 2007 [تقریباً بلاتغییر مانده] است. طی همین دوره، میانگین درآمدِ 10% بالایی‌ها در مقایسه با 10% پایینی‌ها، از 9.3 به 9.7 افزایش داشته است.

با وجود این، این ثبات در هرکشوری ناشی از ‌تحولات متفاوتی است. در برخی از کشورها، به‌عنوان مثال پرتغال، کاهش نابرابری درآمدها به‌این ‌صورت است: درحالی که ضریب جینی از 0.364 به 0.341 کاهش یافته، نسبت فقیر و ثروتمند نیز از 9.9% در برابر 10.6% کاهش داشته است. در مقابل کشورهایی هم‌چون اسپانیا، یونان و هم‌چنین فرانسه از جمله‌ کشورهایی هستند که افرایش نابرابری درآمد‌ها در آن‌ها از دیگر کشورها بیش‌تر بوده است. ضریب جنینی در فرانسه از 0.293 به 0.309 و نسبت بین فقیر و ثروتمند از 6.8 به 7.4 افزایش یافته است. با این حال، قابل توجه‌ترین افزایش مربوط به‌اسپانیا است: ضریب جینی با افزایش چهار ممیز تغییر درصدی (یعنی افزایش 0.038 ضریب جینی) از 0.306 به 0.344 رسید، در حالی که نسبت بین فقیر و ثروتمند از 10.8% به 13.4% افزایش داشته است.

the Gini coefficient increased by 4 points of percentage (0.306 to 0.344) while the ratio rose from 10.8 to 13.4.

بین سال‌های 2007 و 2011 تمام کشور‌های عضو «سازمان هم‌کاری اقتصادی و توسعه»، کمابیش شاهد کاهش در‌آمد خانوارها برحسب معیار‌های واقعی بودند. اما این آمار حاکی از این است‌که فقیرترین‌های جامعه با سرعت بیش‌تری فقیر می‌شوند: هر‌چند که 10% از ثروتمندترین‌های جامعه نیز درآمدشان کاهش ‌یافت، اما 10% فقیرین‌های جامعه 1.6% از درآمدشان پایین آمد که دو برابر کاهش درآمد ثروتمندترین‌هاست. در تمام کشورهایی که شاهد رشد نابرابری هستیم، علت آن افزایش شدیدترِ فقر در میان محرومان جامعه است.

jawanan2

تغییر تدریجیِ استانداردهای زندگی بر حسب سن

بحران اجتماعی و اقتصادی باعث کاهش استاندارد‌های زندگی برای تمامی سنین شده‌است، مگر برای مسن‌ترین‌ها. به‌طور میانگین گروه‌های سنی بالای 65 سال از عواقب بد بحران در امان ماندند: استانداردهای زندگی‌شان بین سال‌های 2007 و 2011 به‌طور میانگین سالانه 0.9% افزایش یافت. در مقابل [چنین وضعیتی] جوان‌‌ها ـ‌گروه سنی بین 18 تا 25‌ـ کسانی بودند که بیش‌ترین کاهش درآمد را متحمل شدند. [میانگین] کاهش درآمد خالص در کشور‌های عضو «سازمان هم‌کاری اقتصادی و توسعه» 1% است، درصورتی که همین کاهش برای سنین بین 26 تا 65 0.7% است.

دوباره قابل ذکر است که دگرگونی تدریجی درآمدها در هرکشوری متفاوت است. در فرانسه، آلمان و امریکا وضعیت باثباتی برقرار است. ]برای مثال،] استاندارد زندگی برای جوانان در اسپانیا چهار ممیز تغییر درصدی کاهش داشت، درصورتی که برای مسن‌ترها بلاتغییر ماند.

in Spain for example the youth standard livings decreased by 4 percentage points while the older one is the only to not have decreased.

گرچه کاهش درآمدها تااندازه‌ای نتیجه بحران اقتصادی است؛ اما در واقع، این پدیده‌ای بلند مدت است. در فرانسه همانند تمام کشورهای عضو «سازمان هم‌کاری اقتصادی و توسعه» جوان‌ها، مسن‌ترها را به‌عنوان گروهی در وضعیتی نامناسب برآورد می‌کنند که بیش‌ترین نگرانی را در مورد پول دارند.

پانوشت:

[1] ضریب جینی یک شاخص ترکیبی است. عدد صفر به‌معنای توزیع و برابری کامل درآمدها است، به‌این معنا که تمامی افراد جامعه درآمدی برابر دارند؛ و عدد یک اشاره به‌وضعیتی دارد که حداکثر نابرابری در جامعه حکم‌فرماست و در‌آمدها تنها به‌یک شخص می‌رسد.

نوشتن دیدگاه

JComments

یادداشت‌ها

خاطرات یک دوست ـ قسمت نوزدهم

پاراگرافِ آخر از قسمت هیجدهم

کوچه ای از خیابان درخشنده جنب کارخانه برق بسمت شرق شروع میشد وتا خط آهن شهر ری چهارتا کوچه شمالی جنوبی را قطع میکرد، امتداد میافت. محله ای پر جمعیت که هر خانه اش حدود شش اتاق داشت و در اکثر خانهها پر از مستاجر بود. همه هم پر اولاد. ابراهیم در خانه شان یک اتاق جدا در انتهای حیاط کوچک شان داشت. او حاضر شده بود که کتابداری را در اتافش عملی کند. بنا بنظر ابراهیم کاری شدنی بود و مانعی در بین نبود. اما بنظر من بعید مینمود. با اینکه پدر ابراهیم با معاشرت من با پسرش و رفت وآمد به خانه شان مشکلی نداشت اما محافظه کار تر از آن بود.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت هیجدهم

پاراگرافِ آخر از قسمت هفدهم

من در سالهای 47 ببعد قویا جذب فعالیتهایی شدم که اقدامات(فعالیت) چریکی نام داشت. دیگر کتاب خواندن محفل مطالعاتی موضوع کار نبود. بلکه طرحهای تبلیغی مسلحانه در برنامهمان قرار داشت. یک شبکه تودرتوی ارتباطی در هر طرف که من قرار میگرفتم(حداقل در مورد من سه حوزه ارتباطی)به این مسیر گرایش عملی داشت. اولی خیلی زود آسیب دید و قطع شد. دومی که در تدارکات بود موجب دستگیریم شد و سوی که لو نرفت کارکردی عملی وتدارکاتی آموزشی داشت. جالب اینکه هر سه ارتباطهای کوچک محفلی در یک گروه (پرونده ستاره سرخ) نام ونشان یافت. مسئولین هر سه ارتباط کار شاگرد بنایی مرا تائید می کردند. هیچ کدام نگفتند برو دنبال مثلا یک کارصنعتی! یا برو درکارخانهای کارکن و اساساً دنبال تبلیغ بر روی کارگران و یا رشد سیاسی آنان نبودند، بلکه همه سعی داشتند مرا به یک کادر«مبارز حرفهای»(چریک) تبدیل کنند. اینطوری شد که فضای کار من مدتی نیز محل اختفای رفقای تحت تعقیب ساواک، هم بود.

ادامه مطلب...

تشکر از مادر بزرگ و ادامه‌ی مصاحبه با او

ـ ماهی جون دوستان نشریه(بولتن) دانشجو خیلی ازتون تشکر کردن. تا حالا خیلی میدان گفتگو را باز کرده.

ـ خوشحالم که کنجکاوی و جستجوگری زیاد میشه. اگه به سلامت پیش ببرید کمی تا قسمتی به تعهدات و مسئولیت های اجتماعی که داریم عمل کردیم.

ـ چرا «کمی تا قسمتی»؟ این یه شوخی و تواضعِ یا نه نکته دیگه در این گفته هست؟

ـ قالبش شوخ طبعیِ. اما همه ما بواقع خیلی از جنبش های خودانگیخته عقب هستیم.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت پانزدهم، شانزدهم و هفددهم

دو پاراگرافِ آخر از قسمت سیزدهم

وقتی در سال‌های 50 به‌بعد من زندان بودم، نزدیکی ایندو(پدربزرگ و مادربزرگ) خیلی بیش‌تر شده بود. در این اوقات در مشهد زندگی می‌کردند. و سال‌های اول ارتباط با تهران فقط از طریق نامه بود و گاهی هم تلفن‌خانه مرکزی که هر دو طرف در شهرهای‌شان باهم حاضر می‌شدند و در نوبت به‌انتظار میماندند که بروند در کابین‌های خودشان و ارتباط برقرار شده را داشته باشند و صحبت کنند. زمان صحبت محاسبه و هزینه از هر طرف گرفته می‌شد. کم پیش میآمد که روابطْ این فرصت را به‌وجود آورده باشد. اما من تجربه این گفتگوها را داشتم.

ادامه مطلب...

ادامه‌ی مصاحبه‌ی «ژورنال دانشجو» با مادر بزرگ

ـ چه کسانی در این خیزش شرکت کردند؟

ـ تا جایی‌که همه شنیدیم و در خبرها هم آمد، جمعیتی نگران و سراسیمه (بین 40 تا 50 نفر) آمدند جلوی بیمارستان کسری برای پی‌جوییِ سلامتیِ ژینا امینی که از بازداشتگاه گشت ارشاد (واقع در خیابان وزرا) به‌این‌جا آورده شده بود. بعد هم منتشر شد که او در کُماست... خبر مرگ این دختر کُردِ اهل سقز از زمان خاک‌سپاریش سیل گسترده‌ای از اعتراضات را در سراسر ایران به‌وجود آورد. عکس‌های ژینا از هنگامی که در کُما قرار داشت، خیلی تاثیرگذار بود.

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* کارگاه هنر و ادبیات کارگری

* ترجمه:

* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.