درباره‌ی خطابیه رضا رخشان به‌معدن‌چیان دنباس

22 آذر 1393 | بازدید: 6580

درباره‌ی خطابیه رضا رخشان به‌معدن‌چیان دنباس

نوشته شده توسط عباس فرد

abbas.fard

خطابیه رضا رخشان به‌کارگران معادن دنباس برای لحظه‌ای من را به‌زمانی بازگرداند که هنوز جوان بودم و سرشار از شور رفاقت و رفیق‌دوستی و در آرزوی جان‌باختن در مسیری که با جوهره‌ی رفاقت سنگ فرش شده باشد. خطابیه رضا رخشان یک بار دیگر تأکیدی روی این باور دیرینه‌ام گذاشت‌که طبقه‌ی کارگر در سیالیت تاریخی‌اش و علی‌رغم این‌که زیر شدیدترین سرکوب‌های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی قرار داشته باشد، هرگز منحط نمی‌شود و اطلاق کلمه‌ی منحط به‌این طبقه فقط و فقط بیان‌گر انحطاطِ گویندگان آن است. شاید من یا رضا رخشان در اثر هزار فشار آشکار و پنهان

نتوانیم به‌این سلحشوری تاریخی برای همیشه وفادار بمانیم؛ اما مگر در هرلحظه‌ای ده‌ها هزار سلول در بقای و رشد زندگی یک ارگانیسم نمی‌میرند؟ پس باکی از توقف من یا دیگری نیست؛ آن‌چه به‌عنوان سرچشمه‌ی زیبایی و آفرینش دیدنی است، همین فریادی است که به‌هرصورت از گلوی یکی از فرزندان این طبقه چنان رسا و آشکار برخاسته است که امید را به‌رفاقت فرامی‌رویاند. پس، بربستر و در مسیری از جوهره‌ی رفاقت و در تلاش برای استقرار دیکتاتوری پرولتاریا در سراسر جهان، خطابیه رضا رخشان را بخوانیم تا شاید امید به‌رفاقت‌های طبقاتی و انترناسیونالیستی فرابروید:

به معدنچیان مبارز دنباس

رفقا و کارگران مبارز در معدن دنباس دونتسک" ما از همین جا شاهد مبارزه شما برعلیه بورژوازی حاکم در کیف و سایر دولتهای غربی هستیم. از همین جا بشما درود میفرستیم و امیدواریم که سرانجام کارگران با همبستگی و اتحاد خود در مبارزه با مظاهر نفرت انگیز سرمایه داری نظیر" نازیسم و فاشیست که امروزه سکان امور را در کیف بدست گرفته اند به پیروزی نائل شوید. قطعا این موفقیت برای تمامی پرولتاریای جهانی الهام بخش خواهد بود. از طرف دیگر مدیا ورسانه های سرمایه داری صبح تا شب بر طبل روس هراسی و اینکه دولت اوکراین سرگرم مبارزه با نیروهای اهریمنی صادره از روسیه است زمینه مساعد روانی واخلاقی در شکل دهی افکار عمومی در کشورهای مختلف ولی بواقع بعنوان جاده صاف کن دولت اوکراین که در توسل به هر شیوه جنایت آمیز بر علیه کارگران مبارز وسایر انسانهای ازادیخواه ابایی ندارد را بر عهده دارند.اینجانب بعنوان قطره ای از طبقه بزرگ کارگر دست شما را به رفاقت می فشارم و امیدوارم که در سایه اتحاد کارگران سرانجام پیروزی از آن شما خواهد شد.

زنده باد مبارزه معدن چیان دلاور دنباس

مرگ بر فاشیسم. مرگ بر نازیسم

رضارخشان

کارگر

آذرماه/1393

You have no rights to post comments

JComments

یادداشت‌ها

نامه‌ی سرگشاده‌ی دانشگاهیان هلند به‌رؤسای آموزش عالی

به‌مدیران تمامی مؤسسات آموزش عالی در هلند:

ما کارکنان، پژوهشگران و فارغ‌التحصیلان کالج‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی سراسر هلند، این نامه‌ی سرگشاده را برای شما می‌نویسیم تا شما به‌رعایت موارد زیر فرابخوانیم:

الف) به‌رسمیت شناختن نسل‌کشی مداوم مردم فلسطین و پایبندی به‌مسئولیت اخلاقی ناشی از آن، [که چیزی جز] قطع رابطه با همه‌ی مؤسسات، پروژه‌ها و شرکت‌هایی است که به‌نوعی با این نسل‌کشی همکاری می‌کنند.

ب) تلاش برای پایان دادن به‌خشونت پلیس در محوطه‌های دانشگاهی هلند.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌وپنجم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل‌وچهارم

وضعیت بیرون آمدن من هم با همین ترتیب بود. اسمم را که صدا زدند به سمت در رفتم. در که باز شد گویی به مسیلی رانده شده باشم به سمت بالا سوق یافتم و با فاصله کمی بردوش این و آن قرار گرفتم . مردم شعار می دادند و بر زندانی سیاسی درود می فرستادند. و زندانیان نیز شعار می دادیم و به «خلق قهرمان» درود می فرستادیم. فاصله عرض میدان که چند ده قدمی بیش نبود به کندی می گذشت. وقتی از میان جمعیت قدم به قدم می گذشتیم با دست دادن بسیاری در نزدیکی خود مواجه می شدیم. مهر و عطوفتی در که پاداش قهری بود نسبت به دستگاهی که این بند را زاده بود داشتیم و اینک این بند گسسته بود.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌وچهارم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل‌وسوم

در یک برنامه تلویزیونی طراحی شده (آنطور که در روزنامه های آن دوران ضبط است 342 نفر) را بطور نشسته در یک سالنی به نمایش گذاشتند. یکنفر بیانیه ای را از روی کاغذی (چنانکه بیاد می آورم منوچهر مقدم سلیمی)خواند و اعلام «برائت» از گذشته و «سپاس از مراحم مولوکانه» در بخشودگی «جرایم» و پیشینه شان را اشاره کرد و در پایان یک صدای ضبط شده ای بروی تصویر می آمد که گویا این عده دارند میگویند «سپاس آریا مهرا».

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌وسوم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهلم‌ودوم

ساواک برای پائین نگهداشتن آمار زندانی ها ما را به زندان عادی فرستاده بود. صلیب سرخ از طرقی پیگیر شده بود. برای همین دوباره مارا بزندان عمومی (شماره یک) برگرداند. در بار دوم بازدید صلیب سرخ در بند شش زندان شماره یک قصر بودم.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌ودوم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل و یکم

درزمان نسبتا طولانی که در این بند بودم چند بار رسولی سر بازجویی که گویا ریاست بر زندانیان و نظارت بر امور و کنش هایشان را به او سپرده بودند به بازدید از بندها آمد. همه را در راهرو به صف می کردند و او در برابر برخی می ایستاد و لوقوضی می گفت و تحدیدی می کرد. فضای آن روزها بشدت متاثر از کشتارها بود و عموما کسی با او بنرمی برخورد نمی نداشت.

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* کارگاه هنر و ادبیات کارگری

* ترجمه:

* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.