بوروتبا: انتخابات در برابر لوله تفنگ فاشیسم!

02 خرداد 1393 | بازدید: 3746

بوروتبا: انتخابات در برابر لوله تفنگ فاشیسم!

نوشته: بابک پایور

برگرفته از بیانیۀ آلکسی آلبو، در یک کنفرانس مطبوعاتی در سیمفروپول در تاریخ 19 می 2014

[آلکسی آلبو معاون شورای شهر اودسا، کاندیدای پیشین انتخابات 25 مه در اوکراین و هماهنگ کنندۀ اتحاد بورتبا است. پیام وی در این بیانیه بسیار ساده و رسا است: هرگونه مصالحه و بازی سیاسی و شرکت در انتخابات 25 مه، حمایت مستقیم از دولت خونتا (دولت نظامی و فاشیستی کودتا) در کی یف محسوب می گردد.]

alexeialbu

پس از اینکه کودتا، حزب نئونازی های و خونتای نظامی الیگارشی را سرکار آورد، مقاومت مردمی خود به خودی در اودسا، در مرکز تظاهرات صلح آمیز در منطقۀ کولیکووو آغاز شد.

جنبش اعتراضی کاملاً صلح آمیز و در چارچوب قوانین بود.ما جدائی طلب نیستیم. ما برای تغییر دولت مرکزی اوکراین از شکل یک دولت فرامرکزی به شکل یک دولت فدرال مبارزه می کنیم.

ما می خواستیم که مناطق اوکراین قدرت بیشتری برای سازماندهی زندگی شهری خود داشته باشند و حقوق بیشتری از جمله حق رسمیت دادن به زبان اکثریت قریب به اتفاق اودسا که به زبان روسی سخن می گویند را داشته باشند.

ما می خواستیم که یک دولت منطقه ای، که در نسل کشی اجتماعی شهروندان دخالت نمی کند و شهروندان خود را به تبعیت از دیکته موسسات مالی بین المللی مجبور نمی کند، داشته باشیم.ما می خواستیم خیابان های ما آرام باشند و جولانگاه باندهای مافیائی نئونازی طیف راست نباشند.

با این شعارها من وارد مبارزات انتخاباتی برای شهرداری اودسا به عنوان کاندیدای حوزه کولیکوو شدم.

تصمیم من برای شرکت در این انتخابات برای کسب توفیق شخصی نبود، بلکه برای ترویج ایده هائی بود که من و رفقایم در آن اشتراک داریم؛ یعنی ایده های دوستی با ملل مختلف در قالب انترناسيوناليسم، جنبش ضد فاشیسم و مبارزه با نابرابری های عظیمی که سرمایه دارى اولیگارشیک در 20 سال به اصطلاح استقلال اوکراین به ما تحمیل کرده است.

و دوباره تاکید می کنم که اعتراضات ما منحصراً صلح آمیز بود.

در تاریخ دوم مه، خونتای نظامی در پاسخ به اعتراضات مسالمت آمیز ما، لشگری از فاشیستهای مسلح به چماق و گلوله و کوکتل مولوتف را به سوی اودسا ارسال کرد.ده ها تن از ساکنان اودسا کشته شدند.این قتل عام با بازداشت های مداوم ادامه پیدا کرد.به دلیل اینکه که من و دوستانم در خطر دستگیری و شکنجه بودیم، مجبور به ترک اودسا شدیم.کسانی که باقی ماندند به زندگی زیرزمینی ادامه می دهند.

در یک جلسه با رفقای مبارز تصمیم گرفتیم که دیگر شرکت کردن در این انتخابات خونبار هیچ معنائی ندارد.

خونتای کی یف به طرز غیرقابل بازگشتی کلیه حقوق دموکراتیک را نابود کرده است. اینکار با اقدامات سرکوبگرانۀ پلیس و ترور و وحشت خیابانی نئونازیست ها کامل شده است.

alexeialbu2

در این شرایط ما هیچ مبارزه انتخاباتی یا کار سیاسی قانونی نمی توانیم انجام بدهیم.علاوه بر این، به اصطلاح انتخاباتی که در 25 مه انجام می شود، به هیچ عنوان نه آزاد است و نه دموکراتیک.

برگزاری انتخابات آزاد در مقابل لولۀ تفنگ راست فاشیست غیرممکن است.

در تاریخ 1 مه یکی از رفقایم، ویاچسلاو مارکین معاون شورای شهر منطقۀ اودسا، موافقت کرد که مدیر کمپین انتخاباتی من بشود.او در فاجعۀ 2 مه کشته شد.گشت های نئو فاشیستی به سخنرانان ما حمله کردند و به ضرب و شتم آنها پرداختند.SBU (پلیس امنیت دولتی) بر افراد نزدیک به من فشار زیادی می آورد.

شرکت در چنین انتخاباتی به معنی بازی کردن با خونتا و به وجود آوردن نوعی توهم دموکراسی است که در واقع دیری است که نابود شده است.

در این شرایط تصمیم گرفتم که از انتخابات شهرداری انصراف اعلام کنم.

من مصرانه از همه طرفدارانم و همه مردم صادقی که احیای فاشیسم در سرزمین ما را تحمل نمی کنند، درخواست می کنم که این انتخابات را تحریم کنند.

این انتخابات تنها قسمتی از مبارزۀ مشترک ما است.و این قسمت، بخش اصلی مبارزۀ ما نیست.

ما وظایف بسیاری داریم: از جمله تقويت و هماهنگی نیروهای نابرابر مقاومت، اخلال در انتخابات و تضعیف اساس اقتصادی خونتای نظامی کی یف توسط آغاز اعتصاب سیاسی در سراسر اوکراین، که به زودی آماده آن خواهیم شد.

خونتا از ما شکست خواهد خورد و ما پیروز خواهیم شد!

منبع

http://borotba.org/appeal_of_alexei_albu-_candidate_for_mayor_of_odessa-_odessa_regional_council_deputy-_and_coordinator_of_union_borotba_struggle.html

توضیج: این ترجمه برای اولین بار در تاریخ 23 می 2014 در سایت امید منتشر شده است و در اینجا جهت آرشیو بازآوری میشود. نام مترجم در سایت امید اصطلاحا «تحریریه امید» آورده شده است که در اینجا اصلاح شده است.

نوشتن دیدگاه

JComments

یادداشت‌ها

خاطرات یک دوست ـ قسمت پنجم

آخرین پاراگراف قسمت چهارم

همان اوایل چند باری که از سینما برمی گشتیم و ته جیب مون هنوز چند تومانی باقی بود، کنار پیاده‌رو ـ‌سرِ خیابان لاله زار‌ـ به‌کتاب فروشی‌های بساطی سر می‌زدیم و چندتا کتاب هم می‌خریدیم. شعرای عصر مشروطه، کتاب‌های رمان پلیسی و رمانهای اجتماعی، همه چی قروقاطی می‌خریدیم و من می‌خواندم. کتاب‌خوان خانه شدم. مادرم خوشحال بود. شاید رؤیاهایش را می پرورید؛ پدرم تاجایی که مزاحمش نبودم (یعنی: چراغ گِردسوز را موقع خوابش روشن نمی گذاشتم) خنثا بود! برادرانم اوایل متأثر نبودند، اما سرنوشتِ آن‌ها هم در آینده از این سبک‌وسیاق من تأثیر گرفت.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست قسمت چهارم

آخرین پاراگراف قسمت سوم:

برادر کوچک‌تر عباس ـ‌اکبر‌ـ همافر شد و با لباس نظامی توی کوچه رفتوآمد میکرد. بچه‌ی آخر ـ‌اصغر‌ـ محصل مدرسه پهلوی بود. گُنده‌بَکی بود. بوکس کار میکرد. نسق میگرفت و زور میگفت و چشم چرون همه خونه‌ها بود. کسی هم بهِش پا نمیداد. به‌جز دخترهای مشداکبرسبزی فروش!

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست قسمت سوم

آخرین پاراگراف قسمت دوم

پدر و مادر من بعد از ازدواج در مشهد به‌تهران آمدند و با عمه بتول (خواهر کوچک پدرم) و شویش و خانوادهای به‌نام عموحبیب در این خانه ساکن شدند. هریک، یک اتاقِ تقریباً نوساز این بالاخانه را اجاره می‌کنند. دو‌ـ‌سه سال بعد، من در اتاق میانی به‌دنیا می‌آیم. پدر استادِ بنا بود. حبیباله کارگر تأسیسات مکانیکی بود و در کارخانه‌ی چیت‌سازی ری مشغول به‌کار می‌شود. و شوهر عمه که اصلاً مشهدی بود، طلاساز بود که در بازار مشغول کار شده بود. زن‌های این مردان هم در خانه کار می‌کردند و لیدر این کارکنان خانگی عمه بتول خانم بود که برای تاجری در بازار حضرتی تهران باچرخ جوراب‌بافی جوراب می‌بافت. چرخ جوراب‌بافی در قد و اندازه چرخ خیاطی صنعتی بود.

ادامه مطلب...

تقاضای جنایت‌کاران از جنایت‌کاران برای دفاع از اسماعیل بخشی!!؟

حمیت، شرف و آزادگی کارگری به‌همه‌ی فعالین صدیق مبارزات کارگری حکم می‌کند که برعلیه نامه‌ی خانم مینا احدی به‌آنگلا مرکل و تقاضای کمک از او برای دفاع از اسماعیل بخشی عکس‌العملی طبقاتی و انسانی نشان بدهند. اما بیش از دیگران، این وظیفه‌ی طبقاتی اسماعیل بخشی است که برعلیه این نامه به‌روشن‌ترین وجه موضع‌گیری کند تا نیروی مبارزاتی کارگران و زحمت‌کشان در ایران به‌ابزاری برای تخریب زیرساخت‌های لازم برای زندگی و ابقای سرمایه تبدیل نشود.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست قسمت دوم

محیط میدان شوش مستعد کارهایی مثل دزدی، مواد مخدر (‌تازگی‌ها هروئین هم پیدا شده بود) الکلیسم و خیلی نابهنجاری‌های دیگر بود. اما کتاب‌خوانی مسیر زندگی مرا عوض کرد. مادر بدون آن‌که در حمایتش از کتاب خوانی من خللی پیدا شود تا سال‌ها زندان و دربدریهایی که به‌روزش آمد، هم‌چنان حامی من ماند. البته همین خصلت حمایت‌گری را با شیوه‌ی وجودی خودش به‌من هم آموخت!

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* کارگاه هنر و ادبیات کارگری

* ترجمه:

* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.