rss feed

22 شهریور 1394 | بازدید: 6241

در اندوه مرگ یک رفیق

نوشته: رفاقت کارگری

Shahrokh-zamani

مرگ شاهرخ زمانی برای جنبش کارگری فاجعه‌ای غیرقابل وصف است. این مرگ به‌هرصورتی که اتفاق افتاده باشد، تخمه‌ی وحشت مرگ و تردید را در میان فعالین کارگری دَه چندان می‌کند. به‌همین دلیل است‌که مرگ این رفیق کارگر، علی‌رغم شیوه‌ها‌ی غیرقابل قبولش (به ویژه نامه‌نگاری‌های حقوق‌بشری‌اش) برای ما، اندوه‌زاتر از مرگ هر برادری است. زنده باد کمونیسم. 

  

خبر کوتاه‌ بود

شاهرخ زمانی مُرد!

 

خروش‌ دخترش‌ برخاست‌

لبش‌ لرزید

دو چشم‌ خسته‌اش‌ از اشک‌ پُر شد

گریه‌ را سر داد

 

و من‌ با کوششی‌ پر درد

اشکم‌ را نهان‌ کردم‌

 

چرا  مُرد؟ 

می‌پرسد ز من‌، با چشم‌ اشک‌آلود

 

عزیزم‌، دخترم‌

آن‌جا شگفت‌انگیز دنیایی‌ست

دروغ‌ و دشمنی‌ فرمانروایی‌ می‌کند آن‌جا

طلا، این‌ کیمیای‌ خون‌ انسان‌ها

خدایی‌ می‌کند آن‌جا

در آن‌جا برابری‌ و انسان‌ حرف‌های‌ پوچ‌ و بیهوده‌ست‌

در آن‌جا رهزنی‌، استثمار کار‌، خون‌ ریزی‌ آزادست

و دست‌ و پای‌ فعال رهایی کار در زنجیر

عزیزم‌، دخترم‌

آنان‌ برای‌ رفاقت‌ با من

‌برای‌ دوستی‌ با تو

برای‌ هم‌پیوندی کارگر می‌میرند

و هنگامی‌ که‌ این یاران

با سرود زندگی‌ بر لب‌

به‌‌سوی‌ مرگ‌ رانده می‌گردند

امید آشنا می‌زد چو گل‌ در چشمشان‌ لبخند

به‌‌شوق‌ زندگی‌، آواز می‌خواندند: تشکل، انقلاب، کمونیسم

و تا پایان‌ به‌راه‌ روشن‌ خود با وفا ماندند

 

عزیزم‌

پاک‌ کن‌ از چهره‌ اشکت‌ را، ز جا برخیز

تو در من‌ زنده‌ای‌، من‌ در تو و همه در کار

و ما همانند طبقه‌ای دست در دست، هرگز نمی‌میریم‌

من‌ و تو با هزارانِ فعال دیگر

این‌ راه‌ را دنبال‌ می‌گیریم‌

از آن‌ ماست‌ پیروزی

از آن‌ ماست‌ فردا

سروری کار بیهوده خیالی نیست

کمونیزم غم‌آلوده‌ رؤیایی نیست

با همه‌ شادی‌ و بهروزی‌

 

عزیزم‌

کار دنیا رو به‌آبادی‌ست

و هر لاله‌ که‌ از خون‌ فعالین کارگری‌ می‌دمد امروز

نوید روزگار دیگری‌ست‌.

نوید روزگارِ انقلاب

روزگار حکایت‌های دیگر

حکایت از تشکل، طبقه، انقلاب و کارگر

حکایت از راهی دیگر

راهی به‌رهایی

راهی به‌گذر از آزادی

آزادی کار

آزادی قدرت

قدرت پرولتاریا در دولت

گذرگاهی به‌رهایی

نه رهایی از رهایی

رهایی از بندگیِ سرمایه  

 

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

یادداشت‌ها

مهمانی تولد مامان سحر و جمع دوستان صابر و (نشریه غیررسمی «بولتن دانشجو»)

ـ ماهی جون بچه­ها رو که بهتون معرفی کردم؟

ـ آره صابر جون معرفیت کامل بود عزیزم، البته بعضی هاشون رو از قبل میشناختم.

ـ خانم دکتر جان؛ اجازه میدین مهمونی رو به نشست تبادل فکری تبدیل کنیم(خنده جمعی).

ـ صاحب خونه باید اجازه بده جونم، من خودم مهمونم. سحر جون ببین بچه ها چی میگن مادر.

ـ مادر جون برنامه را صابر گذاشته، من حرفی ندارم. فقط بشرط اینکه شما رو خسته نکنن.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت بیستم

دو پاراگرافِ آخر از قسمت نوزدهم

این چمدانها را در اتاقمان زیر تختخواب آهنی نسبتا بزرگی (که صندوخانه اتاقمان بود) قرار دادیم و روی تخت را بطریق رویه کشیدیم که حالتی طبیعی داشته باشد و زیر تخت دیده نشود. چمدانها را با مقدار زیادی ادوکلون که به دیواره هایش پاشیده بودن معطر کرده بودن بصورتی که در ظاهر میشد گفت جنس های کویتی(جنوبی) است که آنروزها مسافران برای فروش از آبادان میآوردند.

ادامه مطلب...

افغانستان در کوچه پس‌کوچه‌های ایران

پیله‌کردن به مهاجران و پناهندگان و اقلیّت‌های شایسته یا بانفوذ و قربانی‌کردن آن‌ها، یک ترفند کهنه‌ی حاکمان نالایق و ناتوان از ساماندهی اقتصاد و معاش است برای منحرف‌کردن اذهان و افکار عمومی مردمانِ فقیرشده و ناراضیِ در آستانه‌ی طغیان و شورش، تا آن مردمان، سرِ رشته‌ی علّت‌های تباهی را گم کنند و پی ِ نخود سیاه بروند.

ادامه مطلب...

تشکر از مادر بزرگ و قسمت بعدی مصاحبه با او

ـ شما مکررن از نگرش تاریخی صحبت کردین و گفتید با رویکرد دیگه ای باید تاریخ را تدوین کرد. سؤالم اینه که در تدوین تاریخ چه زوایایی مد نظرتون هست؟

ـ اول از همه جهان‌بینی مهمه. جهان‌بینیِ مورخ از اهم وجوه آفریدن(یا تدوین و مرتب‌سازی و حتی گزینش اطلاعات از مأخذ عینی) «تاریخ» و شرح و بسط مباحث و تحلیل­های تاریخیه. جهان‌بینیْ مورخ را مقید و محدود به‌سوگیری منافع آنی و آتی گروه­بندهای خاصی از اجتماع میکند. یعنی حتی هنگامی که میگه منافع این یا آن طبقه را درنظر داره به بخش یا گروه محدودتری از همان طبقه نیز ناظر است. جهان­بینی هرچقدر عمق اندیش­تر باشد از منظر پیشرونده‌تری از تنگنای گروه‌ گرایی و حتی قشری بودن وامیرهد. این امر به مورخ فرصت میده بیاندیشه که ماهیات در پس و پشتی پنهان از ضروریات هست که خود مینمایه و میتوانه و باید از منظری دگر شونده و فراونده تصویر ساز و تدوینگر تاریخی بشه.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت نوزدهم

پاراگرافِ آخر از قسمت هیجدهم

کوچه ای از خیابان درخشنده جنب کارخانه برق بسمت شرق شروع میشد وتا خط آهن شهر ری  چهارتا کوچه شمالی جنوبی را قطع میکرد، امتداد میافت. محله ای پر جمعیت که هر خانه اش حدود شش اتاق داشت و در اکثر خانه­ها پر از مستاجر بود. همه هم پر اولاد. ابراهیم در خانه شان یک اتاق جدا در انتهای حیاط کوچک شان داشت. او حاضر شده بود که کتابداری را در اتافش عملی کند. بنا بنظر ابراهیم کاری شدنی بود و مانعی در بین نبود. اما بنظر من بعید مینمود. با اینکه پدر ابراهیم با معاشرت من با پسرش و رفت وآمد به خانه شان مشکلی نداشت اما محافظه کار تر از آن بود.

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* ترجمه:


* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.

top