نظرات خوانندگان

19 مرداد 1393 | بازدید: 36581

نظرات خوانندگان

نوشته: رفاقت کارگری

این صفحه به عنوان دفترچۀ میهمان GuestBook ایجاد شده است.
لطفاَ در این صفحه فقط مطالب و نظرات عمومی خود را (که الزاماً در رابطه با مطلب معینی نیستند) عنوان نمائید.
دیدگاههائی را که مستقیماً مرتبط با مطالب منتشره در سایت هستند، نه در اینجا بلکه در زیر هر مطلب و در بخش کامنت آن درج کنید و از درج آنها در دفترچۀ میهمان خودداری فرمائید.

دیدگاه‌ها

+5 #1 علی 1393-06-09 22:25

با درود
برای من رفاقت کارگر مفهوم بسیار زیادی دارد چون این مفهومی است که در انقلاب شکست خورده 57 شوراهای کارگری را با نفی سیستم سرمایه پایه گذاری کرد و من یکی از این رفقا بودم. برایم جالب خواهد بود که چرا شما با این اسم اعلام موجودیت کرده اید. امیدوارم که موفق باشید
علی

+7 #2 بابک پایور 1393-06-13 18:34

با سلام،
به خاطر اینست که ما نیز رفاقت های کارگری در سال 57 را گرامی می داریم.
بابک پایور

+2 #3 کاوه 1393-11-11 21:44

به رفیق عباس فرد:
شما در مقاله‌ی "جوهره‌ی مبارزاتی کارگر یا ذات انقلابی پرولتاریا" به درستی تفاوت کارگر و پرولتر را نشان دادید. می‌خواستم نظرتان درباره "تفاوت طبقه متوسط و خرده بورژازی" را جویا شوم و ببینم از نظر شما می‌توان روشی که شما در مقاله‌تان استفاده کردید در ارتباط با "طبقه متوسط، خرده بورژوازی" نیز به کار بست یا نه؟ امیدوارم اگر امکانش بود نوشته‌ای از شما در همین ارتباط نیز ببینم.

-9 #4 Nick Man 1394-12-09 00:19

رفقای عقب مانده، من پیشنهاد میکنم اسم وبسایت تان را بگذارید: رفاقت احمقها. خوش باشید.

بازآوری فهرست دیدگاه‌ها

نوشتن دیدگاه

JComments

یادداشت‌ها

دغدغه‌ی پُررنج شهریور و مهرماه

ـ صابرجون خوش اومدی مادر.

ـ ماهی جون قربونتون برم. چه بوی خوشی راه انداختین، قورمه سبزیه؟

ـ آره عزیزم؛ دیگه کارش تمومه، الآن خاموش‌اش می‌کنم. برات چای بیارم یا قهوه‌ی دِم‌کرده؟

ـ آخیی، چه حالی بکنم من امروز! قهوه، ماهی جون، قهوه! امروز مشتاق خیلی چیزا بودم، برا همین هم اومدم پیش‌تون. قهوه هم برای منِ شکمو حالی می‌ده. به‌خصوص که از دیروز گیرم نیومده.

ادامه مطلب...

خیزش، جنبش، انقلاب

ـ ماهی جون شما توی یکی از کتاب‌هاتون به‌معانی «جنبش، قیام و انقلاب» پرداختین.

ـ مامان سحر، معانی و مباحث تعریف شده تو کتاب ماهی جون خیلی بیش‌تر از این سه‌تا هستن؛ مثلاً شورش و بلوا هم هست. اما یادم نمی‌یاد از خیزش چیزی گفته باشن. درسته مامان بزرگ؟

ـ آره هدا جونم، یادش بخیر بابا بزرگتون اصرار داشت که من برَم درس بخونم و راجع به‌مباحث جامعه شناسی تحقیق کنم. این‌هم شد که من شدم اولین معلم مردم‌شناسی دانشگاه.

ادامه مطلب...

پدربزرگ یک سوسیالیست حقیقی بود

- قربون دستت عزیزم، واقعاً آشپزیت حرف نداره! بابا بزرگت می‌گفت که هفت جور غذا بلده که یکی از یکیش عالیتره. بعدش‌ با تخم مرغ: نیمرو؛ با آرد و تخم مرغ: خاگینه؛ با تخم مرغ (و سیب‌زمینی و سبزی و خیلی چیزهای دیگه(: چند جور کوکو؛ با قارچ و لوبیا و چیزهایی مثل این‌ها: چند جور خوراک آبپزِ من‌درآوردی می‌ذاشت جلومون. بعد از همه اینا، برای تکمیل هنرش هر کدوم رو می‌گفت با چه نونی باید خورد.

ادامه مطلب...

قصه‌ی زندگی - دغدغه‌ی مادرانه در شهریور و مهر 1401

ـ پسرم، صابر جان؛ حکومت ولایت فقیه تنها نیست؛ بلکه حمایت‌های آشکار و پنهان ایالات متحده آمریکا، اروپای قبل و بعد از اتحادیه شدن، و اردوگاههای شرق و همه‌ی مرتجعین منطقه را پشت سرِ خودش داره. و این سوای دعواهای منافع و مادی و جایگاه قدرقدرتیه!

ادامه مطلب...

نمی‌تونم بگم چی‌کار کنین. نمی‌دونم!

زندونی و کتک خوردن بابا اسماعیل و باباجون، که همین‌ها هم کشتنش، با مال ماها اصلاً قابل مقایسه نیست. مالِ من که سوسولی بود! راستی ننه ماهی، اوضاع رو چطوری می‌بینی، چی‌کار باید کرد؟ دوستام می‌گن از مامان و مادر بزرگت بپرس‌، شما چی می‌گین؟

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* کارگاه هنر و ادبیات کارگری

* ترجمه:

* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.