دو نوشته‌ی مستند در مورد افزایش فقر و مبارزه‌ی طبقاتی در آمریکا

27 آذر 1393 | بازدید: 11968

دو نوشته‌ی مستند در مورد افزایش فقر و مبارزه‌ی طبقاتی در آمریکا

نوشته شده توسط ناصر فرد

pouyan.fard

دو نوشته‌ی مستند در مورد افزایش فقر و مبارزه‌ی طبقاتی در آمریکا

ترجمه: ناصر فرد
ویراستار: محسن لاهوتی
منابع: http://time.com/2943653/us-census-bureau-poverty/
http://stateofworkingamerica.org/great-recession/falling-income-rising-poverty/

مقدمه‌ی ویراستار

بیش از یک ماه است‌که اعتراضاتی ـ‌گاه آرام و گاه همراه با شدتِ عمل‌ـ در ایالت‌های مختلف آمریکا در جریان است. موضوع و مطالبه‌ی اغلب این اعتراضات، عدالت قضایی برای غیرسفیدپوستان و در رابطه با رفتار خشونت‌بار پلیس‌های عمدتاً سفیدپوست است‌که بدنه و کله‌ی این دستگاه سرکوب را پُر کرده‌اند. هم‌چنان‌که نیروهای حاضر در دستگاه پلیس فقط سفیدپوستان نیستند، معترضان نیز فقط آفریقایی‌تبارهای آمریکایی یا فقط لاتیتی‌ها نیستند و بخشی از سفیدپوستان نیز در این اعتراضات حضور دارند. صرف‌نظر از شکل بروز و پاره‌ای از ایدئولوژی‌های فی‌الحال حاکم براین اعتراضاتِ تقریباً سراسری، اما جان‌مایه و آن جوهره‌‌ای که این توده‌ی گسترده را به‌اعتراض کشانده است، نمی‌تواند طبقاتی نباشد.

نحوه‌ی شکل‌گیری و توسعه‌ی بورژوازی در ایالات متحده، و به‌ویژه گستره‌ی سرکوب بین‌المللی به‌همراه پیچیدگی سرکوب داخلی در این ناب‌ترین شکل بروز سرمایه به‌گونه‌ای بوده است که مانع از انکشاف نهادهای صراحتاً و اساساً طبقاتی شده است. مقایسه‌ی شکل بروز مبارزه‌ی طبقاتی فی‌الحال موجود با شکل بروز مبارزه‌ی کار برعلیه سرمایه در ‌اواخر قرن 19، گذشته از تحلیل دقیق و جامع، اما از همین حقیقت حکایت می‌کند.

با همه‌ی این احوال، اعتراضات چند ماه گذشته نشان از این دارد که مبارزه‌ی طبقاتی در اثر شدت‌یابی فقر، در آمریکا نیز درحال گسترش است. یکی از دلایل ماجراجویی‌های تازه‌ی آمریکا (به‌خصوص در خاورمیانه و اوکراین) همین گسترش مبارزه‌ی طبقاتی در درون مرزهای این اَبَرسرمایه‌دار جهان است.

به‌هرروی، ترجمه‌ی دو مقاله‌ی کوتاه، اما مستند و معتبر زیر، گوشه‌ای از گسترش فقر و نتیجتاً جان‌مایه اعتراضات اخیر را نشان می‌دهد. ترجمه‌ی این‌گونه مقالات یکی از ملزومات شناخت درست‌ترِ جهان کنونی است؛ در در این راستا نیز باید کوشا بود.

1) افزایش تعداد فقرا در محله‌های فقیرنشین

براساس گزارش اداره‌ی آمار ایالات متحده‌ی آمریکا محققان به‌این نتیجه رسیده‌اند که بیش‌ترین فشار زندگی در محله‌های فقیرنشین [آمریکا] روی دوش خانوادهای با درآمد پایین است.

‌گزارش اداره‌ی آمار ایالات متحده آمریکا که حدود 5 ماه پیش منتشر شد، نشان می‌دهد که مردم ساکن محله‌های فقیرنشین از سال 2000 تا 2010، 7,7 درصد فقیرتر شده‌اند. آخرین آمار جمع‌آوری شده توسط «بررسی جامعه آمریکا» (ACS) در سال 2008 تا 2012 نشان می‌دهد که 1 نفر از هر 4 نفر سکنه‌ی ایالات متحده در مناطقی با نرخ فقر حداقل 20٪ زندگی می‌کند.

این گزارش، (یعنی: تغییر درآمدها در سال‌های 2000 تا 2010 در مناطقی با فقر متمرکز): اطلاعات جدید جمع‌آوری شده توسط «اداره آمار» را با داده‌های سال 2000 مقایسه می‌کند تا تغییر درآمدها در سراسر کشور را به‌دست بیاورد. برطبق آخرین محاسبات 30٪ از این جمعیت در منطقه‌ی فقیرنشین کلمبیا و 14 ایالات دیگر زندگی می‌کنند ـ [این نشان‌دهنده‌ی] افزایشی از تنها چهار ایالت و منطقه‌ی کلمبیا در سال 2000 به‌میزان کنونی است. ایالاتی که [از سال 2000 تا کنون] بیش‌ترین افزایش فقر را تجربه کرده‌اند، عبارتند از: تنسی، اورگان، آرکانزاس و کارولینای شمالی.

این یافته‌ها هم‌چنین نشان می‌دهد داد که کل کشور، ‌صرف‌نظر از نژاد[ها و اقوام مختلف]‌، از افزایش فقر تأثیر پذیرفته است. گرچه این گزارش نشان می‌دهد که اقلیت‌ها و خانواده‌های تحت سرپرستی مادران مجرد بیش‌تر در خطر زندگی فقیرانه بوده‌اند؛ با وجود این، نسبت سفیدپوستان ساکن مناطق فقیرنشین بیش‌ترین افزایش را داشته است: از 11.3٪ در سال 2000 به 20.3٪ در سال‌های 2008 تا 2012.

نویسنده این گزارش، ایِمِیهو بیشهو (Alemayehu Bishaw) که از کارکنان اداره‌ی آمار ـ‌شعبه‌ی فقر‌ـ است، در بیانیه‌ای می‌گوید نهادهای فدرال و دولت مرکزی با استفاده از این آمارها می‌توانند به‌افراد نیازمند کمک کنند. او گفت: «محققان دریافته‌اند که زندگی در محله‌های فقیرنشین فشار زیادی به‌خانوادهای با درآمد پایین (مانند کسانی‌که در مسکن‌های نامناسب زندگی می‌کنند و آن‌هایی که فرصت‌های شغلی کم‌تر دارند)» وارد می‌کند.

گزارش هم‌چنان نشان می‌دهد که با وجود افزایش کلی فقر در سراسر کشور، فقر در همین مدت مشابه و در رابطه با ساکنینِ مناطق فقیرنشینِ غرب ویرجینیا و نیز آلاسکا، لوئیزیانا، ناحیه کلمبیا و هاوایی ـ‌در واقع‌ـ کاهش 0.4 درصدی نیز داشته است.

2) سقوط درآمدها، افزایش فقر

بازار کار پایه و اساس درآمد برای اکثریت قریب بهاتفاق خانوادههاست. درآمد خانواده‌ها به‌دلیل کسادیِ بازار کار (هم به‌واسطه‌ی از دست دادن شغل، و هم به‌دلیل کاهش ساعت کار و دستمزد)، برای کسانی که هنوز اشتغال دارند، به‌طور ناخوشایندی تحت تأثیر قرار گرفته است. نمودار زیر میانگین ‌یا نمونه‌‌ی‌ درآمد خانواده را به‌طورکلی و هم‌چنین درآمد خانوارهای واجد شرایط کار را نشان می‌دهد. این نوع خانوارها شاهد کاهش درآمد به‌میزان 2700 دلار از سال 2007 تا 2009 بودند. علاوه براین، با توجه به‌این‌که رکود اقتصادی یکی از بدترین چرخه اقتصادی را، از نظر ایجاد شغل، از سال 2000 تا 2007 دربر داشت، چیزی که این چرخه به‌طور نمونه‌وار برای خانوارهای واجد شرایط کار به‌ارمغان آورد، حدود 5000 هزار دلار کاهش درآمد در 2009 نسبت به‌سال 2000 بود.

poverty2

ازآن‌جاکه اقلیت‌های نژادی و قومی [همیشه] در اثر ضربات بحران [اقتصادی] بیش از حدِ میانگین و معمول شغل‌های خودرا از دست می‌دهند، [از این‌رو] کاهش درآمد آن‌ها نیز بیش از سفیدپوستان بوده است. درآمد آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار به‌ویژه در دوره‌ی رکود بزرگ (2008-2007) کاهش بسیار بالایی داشت.

رکود بزرگ (2008-2007) افزایش فقر قابل توجهی را شاهد بوده است. در سال 2009 یک نفر از هرهفت نفر، و یک کودک زیر 18 سال از هر پنج کودک در فقر زندگی می‌کردند. کودکان جوان‌تر بیش‌ترین ضربه را در رکود اقتصادی دیده‌اند، یعنی از هرچهار کودک زیر 6 سال یک کودک در فقر زندگی می‌کند.

صرف نظر از این‌که اقتصاد در حال رونق یا رکود باشد، احتمال زندگی در فقر برای خانواده‌های در اقلیت‌های نژادی و قومی بیش‌تر از کارگران غیراسپانیولی [و غیرلاتینی] است. با این حال، در رکود اقتصادی گذشته آن‌هایی که به‌طور ویژه‌اش افزایش فقر را تجربه کرده‌اند، کارگران لاتینی [و آمریکایی‌های آفریقاتی‌تبار] بوده‌اند. تقریباً یک نفر از هرچهار نفر لاتینی‌ و آمریکایی‌های آفریقاتی‌تبار در فقر زندگی می‌کنند.

You have no rights to post comments

JComments

یادداشت‌ها

نامه‌ی سرگشاده‌ی دانشگاهیان هلند به‌رؤسای آموزش عالی

به‌مدیران تمامی مؤسسات آموزش عالی در هلند:

ما کارکنان، پژوهشگران و فارغ‌التحصیلان کالج‌ها، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی سراسر هلند، این نامه‌ی سرگشاده را برای شما می‌نویسیم تا شما به‌رعایت موارد زیر فرابخوانیم:

الف) به‌رسمیت شناختن نسل‌کشی مداوم مردم فلسطین و پایبندی به‌مسئولیت اخلاقی ناشی از آن، [که چیزی جز] قطع رابطه با همه‌ی مؤسسات، پروژه‌ها و شرکت‌هایی است که به‌نوعی با این نسل‌کشی همکاری می‌کنند.

ب) تلاش برای پایان دادن به‌خشونت پلیس در محوطه‌های دانشگاهی هلند.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌وپنجم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل‌وچهارم

وضعیت بیرون آمدن من هم با همین ترتیب بود. اسمم را که صدا زدند به سمت در رفتم. در که باز شد گویی به مسیلی رانده شده باشم به سمت بالا سوق یافتم و با فاصله کمی بردوش این و آن قرار گرفتم . مردم شعار می دادند و بر زندانی سیاسی درود می فرستادند. و زندانیان نیز شعار می دادیم و به «خلق قهرمان» درود می فرستادیم. فاصله عرض میدان که چند ده قدمی بیش نبود به کندی می گذشت. وقتی از میان جمعیت قدم به قدم می گذشتیم با دست دادن بسیاری در نزدیکی خود مواجه می شدیم. مهر و عطوفتی در که پاداش قهری بود نسبت به دستگاهی که این بند را زاده بود داشتیم و اینک این بند گسسته بود.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌وچهارم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل‌وسوم

در یک برنامه تلویزیونی طراحی شده (آنطور که در روزنامه های آن دوران ضبط است 342 نفر) را بطور نشسته در یک سالنی به نمایش گذاشتند. یکنفر بیانیه ای را از روی کاغذی (چنانکه بیاد می آورم منوچهر مقدم سلیمی)خواند و اعلام «برائت» از گذشته و «سپاس از مراحم مولوکانه» در بخشودگی «جرایم» و پیشینه شان را اشاره کرد و در پایان یک صدای ضبط شده ای بروی تصویر می آمد که گویا این عده دارند میگویند «سپاس آریا مهرا».

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌وسوم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهلم‌ودوم

ساواک برای پائین نگهداشتن آمار زندانی ها ما را به زندان عادی فرستاده بود. صلیب سرخ از طرقی پیگیر شده بود. برای همین دوباره مارا بزندان عمومی (شماره یک) برگرداند. در بار دوم بازدید صلیب سرخ در بند شش زندان شماره یک قصر بودم.

ادامه مطلب...

خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل‌ودوم

چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل و یکم

درزمان نسبتا طولانی که در این بند بودم چند بار رسولی سر بازجویی که گویا ریاست بر زندانیان و نظارت بر امور و کنش هایشان را به او سپرده بودند به بازدید از بندها آمد. همه را در راهرو به صف می کردند و او در برابر برخی می ایستاد و لوقوضی می گفت و تحدیدی می کرد. فضای آن روزها بشدت متاثر از کشتارها بود و عموما کسی با او بنرمی برخورد نمی نداشت.

ادامه مطلب...

* مبارزات کارگری در ایران:

* کتاب و داستان کوتاه:

* کارگاه هنر و ادبیات کارگری

* ترجمه:

* گروندریسه

کالاها همه پول گذرا هستند. پول، کالای ماندنی است. هر چه تقسیم کار بیشتر شود، فراوردۀ بی واسطه، خاصیت میانجی بودن خود را در مبادلات بیشتر از دست می دهد. ضرورت یک وسیلۀ عام برای مبادله، وسیله ای مستقل از تولیدات خاص منفرد، بیشتر احساس میشود. وجود پول مستلزم تصور جدائی ارزش چیزها از جوهر مادی آنهاست.

* دست نوشته های اقتصادی و فلسفی

اگر محصول کار به کارگر تعلق نداشته باشد، اگر این محصول چون نیروئی بیگانه در برابر او قد علم میکند، فقط از آن جهت است که به آدم دیگری غیر از کارگر تعلق دارد. اگر فعالیت کارگر مایه عذاب و شکنجۀ اوست، پس باید برای دیگری منبع لذت و شادمانی زندگی اش باشد. نه خدا، نه طبیعت، بلکه فقط خود آدمی است که میتواند این نیروی بیگانه بر آدمی باشد.

* سرمایه (کاپیتال)

بمحض آنکه ابزار از آلتی در دست انسان مبدل به جزئی از یک دستگاه مکانیکى، مبدل به جزئی از یک ماشین شد، مکانیزم محرک نیز شکل مستقلی یافت که از قید محدودیت‌های نیروی انسانی بکلى آزاد بود. و همین که چنین شد، یک تک ماشین، که تا اینجا مورد بررسى ما بوده است، به مرتبۀ جزئى از اجزای یک سیستم تولید ماشینى سقوط کرد.