در پاسخ به‌دعوت‌ «جهت همکاری برای ساختن حزب انقلابی طبقه کارگر»

توضیح مقدماتی:

این یادداشت در پاسخ به‌ای‌ـ‌‌میلی است‌که در سیزدهم آوریل (ساعت یازده و دو دقیقه) به‌میل‌باکس سایت رفاقت کارگری و نیز میل‌باکس رفقا پویان، بابک و عباس وارد شده است. ابتدا قصد داشتیم پاسخ این میل را (که در زیر مشاهده می‌کنید) مستقیماً برای ارسال‌کننده‌ی میل به‌طریق reply و به‌طور شخصی بفرستیم.

دادگاه عدل آشکار سرمایه

5 نفر از کارگران چادرملو به خاطر تحصن به یک سال حبس تعزیری و شلاق محکوم شده اند که البته با توجه به اینکه این  که کارگران فاقد سابقۀ محکومیت کیفری بودند و با توجه به سن و سال و کارگر بودنشان، حکم شلاق به پرداخت سه میلیون ریال جزای نقدی بدل از شلاق  و حکم یک سال حبس تعزیری به 5 سال حبس تعلیقی تغییر پیدا کرده است.
اتهام «جلوگیری از احقاق حق» به این دلیل مطرح شده است که کارفرما در دادگاه ادعا کرد کارگران معترض مانع از این شده‌اند که سایر کارگران سر کار حاضر شوند!!!

نبرد رخساره

صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت
گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت
تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت
سخن عشق نه آنست که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت! [1]

درباره‌ی منطق (یا ذات مفهوم)

توضیحاتی به‌جای مقدمه:
این درس‌نامه (نه مقاله) در ایران و در سال‌های 66-1365 تدوین شده است و همان‌طور که پیش از این هم توضیح داده‌ام، قصد از تدوین آن‌ (درست همانند دیگر درس‌نامه‌ها) سازمان‌دهی طبقاتی و آموزش‌ کادرهای رهبری‌کننده مبارزات کارگری در ابعاد مختلف، عمدتاً از میان کارگران و در راستای تدارک سازمان‌یابی پرولتاریایی طبقه‌ی کارگر بود. این درس‌نامه‌ها توسط آموزگارانی آموزش داده می‌شد که علاوه‌بر متن درس‌نامهْ مباحث مربوط دیگری را نیز

به آنها که پس از ما به دنیا می آیند

تبریک به‌بووورژواهای ناب ایرانی

هیپ هیپ، هورا[1]!

بورژوازی ایرانی به‌غیر از کارگر بسیار ارزان و تقریباً مفت، همه چیز داشت (گرچه قلابی و عقب‌افتاده)، مگر یک سایت اینترنتی به‌نام خودش: «سایت بورژوا»! پس، همه‌ی دنیا و آدم‌ها و حتی وحوش را سپاس می‌گذاریم که بورژوازی «ما» در حسرت داشتن سایت اینترنتی، هیچ‌جایش نسوخت!؟
هیپ هیپ هیپ، هوپ هوپ هوپ ـ هورااااا!

انتقال کارخانه‌ها از چین به‌آمریکا

یک نظرسنجی در مورد انتقال کارخانه‌ها از چین به‌آمریکا

واشنگتن، آژانس خبری AFP، براساس گزارش جدیدی از سوی «گروه مشاوره‌ی بوستون» که چند روز پیش منتشر شد، تولیدکنندگان بزرگ به‌طور فزاینده‌ای محل تولید خود را از چین به‌ایالات متحده منتقل می‌کنند.

همچنان ایستاده ایم

چندی پیش خانم شهناز نیکو روان در مطلبی مدعی شدند که اعضای هیئت مدیره سندیکای هفت تپه با سپردن تعهد به سرکار بازگشته اند.این در حالیست که ایشان به هر قصدی که این مطلب را گفته باشند وحتا اگر منظور نشان دادن دشواریهای اوضاع فعلی طبقه کارگر  بوده  است وبا این که مباره طبقه کارگر ،مبارزه ایست برای زندگی .

شهلا دانشفر در صف لیکود پارتی

کنایه‌های ادبی، کرشمه‌های کلام و بغرنجی‌های هنرورزانه بیان، در جایگاه خود بسیار زیبا هستند و دوستانی که نوشته‌های مرا تا حدودی می‌شناسند، مطلعند که اغلب بدون این آرایه‌های ادبی راضی به‌بیان مقصود خویش نیستم. اما اینبار ساده می‌گویم و از همۀ این آرایه‌ها پرهیز میکنم، زیرا افشای یک نوشتۀ به‌غایت ضدکمونیستی، ضد کارگری و متناقض با هر روش محتمل تحقیق مارکسیستی، شایسته هیچ آرایۀ فارسی نیست.
در این نوشته هرجا که از خانم شهلا دانشفر نام برده می شود،

درباره‌ی امکانات، ملزومات و ضرورت تشکل طبقاتی کارگران

یک نکته‌ی توضیحی:

این نوشته دو ضمیمه‌ی نقادانه در مورد دو نفر از طرف‌داران ایجاد «تشکل سراسری کارگری» دارد که در عین‌‌حال جزیی از متن است؛ بنابراین، از خواننده‌ی این نوشته می‌خواهم که ضمیمه‌ها را نیز مطالعه کند. ضمیمه‌ی دوم علاوه‌بر نقد دیدگاه یکی از طرف‌داران «تشکل سراسری کارگری» که در خارج از ایران اقامت دارد، حاوی نگاهی به‌مفهوم «جامعه‌ی مدنی» نزد هگل، مارکس و گرامشی نیز هست.

کوبانی، شرق اوکراین و استالینگراد!

براساس خبرهائی که از هرسو می‌رسد، هم‌اینک کردهای سوریه و به‌ویژه آن نیروهائی که در اطراف کوبانی سنگربندی کرده‌اند، با نبردی سنگین و حماسه‌آفرین در مقابل جنایت‌کارانِ «خلافت اسلامی» (این نوکران طاغی که خودرا ارباب تخیل کرده‌اند) قرار گرفته‌اند تا به‌بهای مرگ شرافتمندانه از حق زندگی و شایستگی‌های انسانی خود، خانواده و وابستگان خویش دفاع ‌کنند.

من شارلی ابدو نیستم

توضیح رفاقت کارگری: علی رغم اینکه روش عمومی سایت رفاقت کارگری فقط انتشار مطالبی است که توسط رفقای همکار سایت نوشته یا ترجمه شده اند، و دلیل اعمال این روش تلاش برای جلوگیری از تبدیل شدن به یک هاب Hub عمومی از مطالب کارگری است، اما در برخی موارد ضرورت دارد که برای این روش عام استثنا قائل شویم. اطلاعیه رضا رخشان با عنوان «من شارلی ابدو نیستم» از جملۀ این موارد است.

من شارلی ابدو نیستم - نوشتۀ رضا رخشان

آلاهو... چی فرمودین؟! (نمایشنامه در هفت پرده)

پردۀ نخست:
صحنه تئاتر با تزئینات «تروریستی» و هالیوودی «الجیهادولآکبار» تزئین شده است:
نمایش اینگونه شروع میشود که یک روزنامۀ آزاداندیش و «چپ» و مدافع آزادی بیان در پایتخت عاشق پیشگان (پاریس) برای دفاع از اصل آزادی بیان کاریکاتور «موهامد» (یعنی همان کسی که «جیهاد بازی» را به جان ما انسان های آزاداندیش انداخت) را در وضعیت خاصی با یک گوسفند به چاپ رسانده.

در اندوه از دست دادن رفیقی مبارز و ارزشمند

با تأسف فراوان خبر درگذشت رفیقمان هوشنگ عیسی بگلو یکی از مبارزین و زندانیان سیاسی رژیم شاه، در روز سی‌ام دسامبر سال 2014 را دریافت کردیم. فقدان این رفیق ارزشمند و گرامی را به‌همسر و فرزندان گرامی‌اش، و هم‌چنین به‌تمامی رفقا و دوستان دور و نزدیک و مبارزان راه سوسیالیسم وعدالت تسلیت می‌گوئیم. رفیق هوشنگ یکی از مقاوم‌ترین و وفادارترین مبارزینی بود که زندان‌های شاه در دهه پنجاه به‌خود دید. هوشنگ همواره موجب دلگرمی همه کسانی بود که در زندان همراه او بودند و با شخصیت قدرتمند و با نفوذی که داشت حتی بازجوها را به‌احترام وا می‌داشت.

آخرین آواز کراسوتکا

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم...
با قلم‌رنگِ دلِ رویائی
متهم بر گنه بینائی
نقشی از چهرۀ شیدا فکنم
خشم امروز به بیداری فردا فکنم
در زمستان خمار
«کراسوتکا»ی بهار
از کجا قصۀ تو شد آغاز؟
در کجا قصۀ تو پایان شد؟
در کجا خواندی تو، آخرین آوازت؟

پیدایش حومه نشینان فقیر در آمریکا

مقدمه مترجم: شاید تصویر عمومی در افزایش فقر در جامعه سرمایه داری، فقر سراسری و همگانی جامعه باشد که خود را به شکل ملموس‌تری در خانواده های کارگری نشان می دهد. به این ترتیب که رکود اقتصادی در جامعه سرمایه داری گریبانگیر تمام جامعه است و خانواده های کارگری به واسطه موقعیت طبقاتی و اقتصادی خود این فقر را بیشتر لمس می کنند. اما این دروغی بیش نیست، چرا که ثروت های تولید شده و آن ثروت‌ هایی که بازهم تولید می شوند در دوره های رکود اقتصادی دود نمی شوند و به هوا نیز نمی روند.

مصاحبه با یاروسلاو آلکساندرویچ وسکوئنکو

مقدمه مترجم: انتشار خبر مربوط به کشته شدن والریا لیاکووا (کراسوتکا) در لیسیچانسک و ترجمه خبر به زبانهای مختلف (از جمله فارسی) آغازگر مجموعه ای از عکس العمل های تند و بعضا افراطی بود که این خبر را جعلی و اقدام به انتشار آنرا معادل عملی نابخشودنی میدانستند. در مجموع می توان از بخش عمده این عکس العمل ها به عنوان یک کمپین هماهنگ چندزبانه نام برد. کمپینی که ضمن رد همه اسناد مربوط به این وقایع، عمدتا به شیوه رکیک ترین ناسزاگوئی ها، خود فاقد استدلال قابل پذیرش در اثبات دعویاتش بود.

درباره‌ی خطابیه رضا رخشان به‌معدن‌چیان دنباس

خطابیه رضا رخشان به‌کارگران معادن دنباس برای لحظه‌ای من را به‌زمانی بازگرداند که هنوز جوان بودم و سرشار از شور رفاقت و رفیق‌دوستی و در آرزوی جان‌باختن در مسیری که با جوهره‌ی رفاقت سنگ فرش شده باشد. خطابیه رضا رخشان یک بار دیگر تأکیدی روی این باور دیرینه‌ام گذاشت‌که طبقه‌ی کارگر در سیالیت تاریخی‌اش و علی‌رغم این‌که زیر شدیدترین سرکوب‌های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی قرار داشته باشد، هرگز منحط نمی‌شود و اطلاق کلمه‌ی منحط به‌این طبقه فقط و فقط بیان‌گر انحطاطِ گویندگان آن است. شاید من یا رضا رخشان در اثر هزار فشار آشکار و پنهان

نگاهی طبقاتی و مارکسیستی به‌‌حال و آینده‌ی کردستان سوریه

مقالات و نوشته‌های فراوانی، از زوایای ظاهراً متنوع و گوناگونی در مورد کردهای سوریه، «حزب اتحاد دمکراتیک» و به‌خصوص در مورد کوبانی و پید (PYD) نوشته شده است که درکلی‌ترین دسته‌بندی ممکن به‌دوسته‌ی انبوه ستایش‌گران کوبانی و منتقدین قلیل آن تقسیم می‌شوند. ما پیش از این در دو نوشته‌ی «کوبانی، شرق اوکراین و استالینگراد!» و نیز کوبانی در فراسوی نیک و بد» بررسی و تحلیل خود را

اعتراض نیروی کار در اروپا

همان‌طور که حدود یک‌سال و نیم پیش در ابتدای کتاب «موتسارت، پیش‌درآمدی برانقلاب» تحت عنوان «سه نکته‌ی توضیحی از ویراستار» یادآور شدم، این کتاب قبل از «موتسارت،...» توسط دوست بسیار مهربان و عزیزم کا. الف ترجمه‌ی گفتاری شده بود و آماده‌ی تبدیل به‌نوشتار و ویرایش بود. طولانی شدن کاری که من می‌بایست انجام می‌دادم، به‌غیر از دیگر مشکلات معیشتی‌ و اجتماعی و سیاسی، ناشی از بیماری نیز بود که توان ناچیزم را به‌شدت کاهش داد.

والریا لیاکووا

دوستانش او را «کراسوتکا» یعنی «زیبا» صدا میکردند. نه فقط به خاطر اینکه صورت زیبائی داشت. یکی از دوستانش میگوید زیبائی او فقط در چهره اش نبود، در لوگانسک دختران بسیار زیبائی وجود دارند ولی بیشتر آنها این لقب را از دوستان خود نمیگیرند. «کراسوتکا» در زبان روسی بیش از آنچه که به زیبائی چهره اشاره کند، زیبائی انسانی و قلبی مهربان و پرمحبت را بیان میکند.
در نوامبر 2014 گروهی از جوانان 16 ساله قصد داشتند که به میلیشیای نواروسیا در دنباس بپیوندند.

یادی از دوستی و دوستان

گاهی اوقات زمان‌های گذشته، زمان حال را احاطه می‌کند. نه این‌که واقعاً آن‌چه فاقد ماهیت است و فقط نشانه‌هایی از آن باقی است، ماهیت فی‌الحال موجود را جادوگونه به‌درون خویش بکشاند. نه؛ صحبت برسر بازگشت به‌گذشته‌ی فاقد ماهیتْ به‌واسطه‌ی ذهن و خاطراتی است‌که توسط رویدادهای حال حاضر برانگیخته می‌شود. نه این‌که چیز یا رویدادی با جوهره‌ی مشترک یا هم‌راستا در حال حاضر، گذشته را تداعی کند. نه؛ آن‌چه در حالِ حاضرْ گذشته را برمی‌انگیزاند و به‌اصطلاح تداعی می‌کند، حتی می‌تواند به‌واسطه‌ی هم‌سانی در شکل و تناقض در جوهره نیز باشد.

دربارۀ مفهوم ماده

چند نکته به‌جای مقدمه: ــ این نوشته ازجمله درس‌نامه‌هائی است‌که در سال‌های 67-65 (در ادامه‌ی تلاش‌های مبارزاتی‌ـ‌‌آموزشی‌ـ‌کارگری) توسط ترکیب پیچیده‌ای از کارِ کارگران سوسیالیست و روشنفکران انقلابی تدوین و در هسته‌های کارگری تدریس می‌شد. همان‌طورکه پیش از نیز به‌طور گذرا و پراکنده اشاراتی داشته‌ام، شکل‌گیری این هسته‌های که مجموعاً و به‌طور غیررسمی «سازمان سرخ کارگران ایران» نام گرفت، به‌اوائل سال 58 برمی‌گردد.

پاره‌ای مسائل فلسفی پیرامون مفهوم ماده

یک توضیح ماقبل مقدماتی: نوشته‌ی حاضر که برای اولین‌بار منتشر می‌شود، یکی از درس‌نامه‌هایی است‌که در نبود شبکه‌ی مناسبات شکل‌دهنده‌اش و نیز گفتگوها و تبادلات جاری در آن مناسبات، باید با دقت و برای چند و شاید هم چندین بار خوانده شود. قصد تدوین‌کنندگان این درس‌نامه‌ها انتشار بیرونی آن نبود. زمانه‌ای‌که ‌شکل‌گیری این درس‌نامه‌ها را زمینه ساخت، تفکر جمعی و طبقاتی را پیش‌نهاده داشت؛ و تبادلات مفاهیم فلسفی و ایدئولوژیک را در بستری می‌طلبید که فراتر از نوزاییِ مفاهیم،

اتحادیه ها و دیکتاتوری پرولتاریا

هشت ساعت کار روزانه، افزایش دستمزدها، و مزایای اجتماعی قانون، به‌[اصل] سود دست نمی‌زنند؛ عدم تعادل‌هائی که اقدامات اتحادیه‌ای در سنجش تنظیم سود مستقیماً به‌ارمغان می‌آورند، دوباره آرام می‌گیرند و در بازی رقابت آزاد برای کشورهائی در اقتصاد جهانی (مانند انگلستان و آلمان) و نیز در حمایت از تولیدات داخلی برای کشورهائی با اقتصاد محدود‌تر (مانند فرانسه و ایتالیا)جای تازه‌ای برای خود پیدا می‌کنند.نظام سرمایه‌داری، افزایش هزینه‌های عمومی تولید را مستقیماً به‌پای توده‌های بی‌شکل ملی یا به‌پای توده‌های تحت استعمار می‌نویسد.

جوهره‌ی مبارزاتی کارگر یا ذات انقلابی پرولتاریا

مدخل: بحث اصلی این نوشته بیان استدلالیِ این حقیقت است‌که مناسبات شاکله‌ی کارگران (به‌مثابه‌ی فروشندگان نیروی‌کار و نیز بازتولیدکنندگان رابطه‌ی کار‌ و ‌سرمایه) در مقایسه با مناسباتی‌که سازا و شاکله‌ی پرولتاریا (به‌مثابه‌ی گورکن نظام سرمایه‌داری و لغو‌کننده‌ی استثمار انسان از انسان) است، در ضمن هم‌گونگی‌ها و اشتراکات فراوان، اما کیفتاً متفاوت‌اند. به‌بیان دیگر، جوهره‌ی مبارزاتی و مبارزه‌جویانه‌ی کارگران ضمن این‌که دارای این امکان و قابلیت است‌که به‌ذات انقلابی و کمونیستی پرولتاریا

خندۀ اسب چوبی

(ادامۀ «پرکاد کوچک» و قصۀ اول از «قطار سریع‌السیر پوتمکین»)
در طبیعتی که هر منظرۀ روح‌نوازش، عینیت زیبائی را به‌نمایش می‌گذارد؛ هر رودخانه‌ای، هر دریائی و هر اقیانوسی، تودۀ عظیمی از قطره‌هاست. هر قطره به‌طور جداگانه شکل عنصری آن به‌شمار می‌رود، بنابراین بررسی ما از نگاه‌‌مان به‌قطره‌های آب آغاز می‌شود.
قطرات آب، در جریانی هوس‌باز و بی‌محابا، در بستر رودخانه کوچک لوهان در کنار شهر لوگانسک، می‌رفتند تا سفر طولانی‌شان را به‌سوی رود دونتسک آغاز کنند، تا از آنجا به رودخانۀ رویائی دون بپیوندند تا میعادگاه عاشقانی باشند که از جان گذشته،

کوبانی در فراسوی نیک و بد

«از نظر ما نادرستی یک حکم به‌هیچ‌وجه موجب رد آن نمی‌شود؛ زبان تازۀ ما در این باب طنینی از همه شگفت‌تر دارد. مسئله این است که باید دید آن حکم تا کجا پیشبرندۀ زندگی و نگه‌دارندۀ زندگی و هستی نوع است و چه بسا پرورندۀ نوع؛ و گرایش اساسی ما به‌تصدیق این نکته است که نادرست‌ترین حکم‌ها (از جمله حکم‌های ترکیبی پیشین) برای هستی ما ضروری‌ترین چیزها هستند، زیرا انسان نمی‌تواند زندگی کند مگر با اعتبار دادن به‌افسانه‌های منطقی، با سنجش واقعیت با میزان جهانی یکسره ساختگی و مطلق و یکی با خود، با تحریف دائمی جهان به وسیلۀ اعداد؛