ما و سوسیال دمکراسی- قسمت اول
دو وجه به‌هم تنیده «سوسیالیستی» و «دموکراتیک» در تاریخ اندیشه‌ی «چپ» ایران منشائی دوگانه دارد. یک‌سوی این دوگانگی در بیرون از ایران ـ‌از «مارکسیسم»، از مهاجرت‌های تحصیلی و کاری‌ـ و از اروپا و سپس از روسیه ریشه می‌گیرد؛ و سوی دیگر، در مناسبات طبقاتیِ برخاسته از عقب‌ماندگی رشد و مناسبات تولید ریشه دارد که صدالبته تعیین‌کننده‌ی مناسبات اقتصادی و اجتماعی داخلی نیز هست. ه‌ی جامعه‌ی ایران را باید بیشتر مورد تحقیق و مطالعه قرار داد.
کدام جنایت غم‌انگیزتر است؟ سرنگونی هواپیما یا ده‌ها هزار کودک خیابانی؟
برای مثال، طی 10 سال گذشته 2556 کودک پناهجو در هلند گم شده‌اند که در مقایسه با فاجعه‌ی سرنگونی پرواز شماره 752 هواپیمای اوکراینی بسیار فاجعه‌بارتر، غیرانسانی‌تر و دلخراش‌تر است. سارقین این کودکان با آنها چه می‌کنند؟ گرچه پاسخ به‌این سؤال هول‌ناک است؛ اما بیان آن میتواند به‌درک بهتر ماهیت و ساختار وجودی جمهوری‌های اروپایی که اغلب با رادیکال‌نمایی بهشت‌آسا تصویر می‌شوند، کمک کند
تهاجم به‌پزشکان کوبایی و مقابله با هم‌بستگی انسانی
در 31 میِ 1970 زمین‌لرزه و در پیِ آن سیلاب جان بیش از 70 هزار پرویی را در بخش آنکاش پرو گرفت. تنها در عرض چند روز، تقریباً چند ساعت، پنج بیمارستان صحرایی با پزشکان کوبایی در پنج استان ویران شده از زمین‌لرزه برپا شد. فیدل و 150 هزار کوبایی به برادران و خواهرانِ این تراژدی که جان سالم به‌در برده بودند خون اهدا کردند. 46 سال پس از این زمین لرزه، در پدرنالس (اکوادور)، شاهد همان چهره‌ها، همان چشم‌ها و همان نگاه‌های قدردان نسبت به‌پزشکان کوبایی بودم،
نکاتی درباره‌ی خیزش عصیانی آبان 98 و بحث‌های پیرامونی و حاشیه‌ای آن
تبادل و تولید و بازتولید دست‌آوردهایی با ادعای نوینْ آن‌جایی آغاز میشود و مدنیت و فرهنگ نوین انقلابی‌ـ‌انسانی شکل‌گیری خویش را آغاز میکند که طرفین رابطه [گرچه مقدمتاً با فعلیت بعضاً تعیین‌کننده‌ی مدعیان داشتن دست‌آوردهای نوین] بتوانند از پوسته‌ی جان‌سختِ مناسبات اجتماعی، عادات و باورهایِ خودبیگانه‌کننده و نیز معیارها و ارزش‌های طبقاتی‌ـ‌بورژوایی گذر کنند و در پس این مغاکِ افسادی و تباه‌کننده به‌جان‌مایه انسانیِ محبوس در پس این مناسبات دست یابند و پیوندی رفیقانه، انسانی و انقلابی برقرار کنند.
ترامپ و قصه‌ی سرمایه بدون دولت!
انباشت سرمایه که مرز نمی‌شناسد، خیلی زود و سریع مرزها را شکست و در همه‌ی نقاط جهان فراگیر شد. انحصارگران و سرمایه‌های چند قطبی که امروزه تجارت جهانی و فرآیند سرمایه را در چنگ دارند، به‌شرایط موجود در بازار جهانی کاملاً وابسته‌اند. این‌ها در رؤیای دولت جهانی ویا جای‌گزینی همانند ایالات متحد اروپا هستند. اما حقیقت این است که سرمایه به‌دولت گره خورده است.
تجمع اول ماه می: بازخوانی مواضع
شعار «اداره شورایی» در معنای اداره شورایی یک کارخانه مطلقاً با توان مادی و سطح تشکل‌یابی کارگران مبارز و مقاوم هفت‌تپه متناسب نبود، همان طور که شعار «اداره شورایی» در معنای فراخوان به تسخیر قدرت اقتصادی-سیاسی در لحظه کنونی با توان مادی و سطح تشکل‌یابی طبقه کارگر ایران تناسبی ندارد. نتیجه این جهش نا‌به‌هنگام و چشم بستن بر محدودیت‌های مادی را در سرنوشت اعتصاب کارگران هفت‌تپه می‌توان دید. «مجمع نمایندگان» که بنا بود «شورای کارگران هفت‌تپه» باشد دیگر عملاً وجود ندارد و آنچه از آن باقی ماند در شورای اسلامی کار منحل شد.
شرکت‌های غیرانتفاعی مجتمع‌های هم‌بافته و نیروی محرکه‌ی امپریالیسم
با سلطه‌ی مجتمع‌های هم‌بافته‌ی غیرانتفاعی، جنبش‌های اجتماعی در خدمت پروژه‌های امپریالیستی قرار می‌گیرند. توسعه‌ی عظیم ان.جی.اوها در دهه‌ی 80 از طرف مؤسسات بین‌المللی مانند صندوق بین‌المللی پول و بانک‌جهانی حمایت شد، و تحتِ تسلط خزانه‌داری آمریکا و اداراتِ مالی کشورهای ثروتمند قرار گرفت. این مؤسساتْ ان.جی.اوها را به‌عنوان «وسیله‌ی مطلوبی برای مقابله با هزینه‌های اجتماعی‌ِ» مرتبط با برنامه‌های تعدیل ساختاری می‌دانستند، که [در عمل] به‌وخیم‌تر شدن سطح فقر و بی‌کاری منجر شدند.
عربده‌جویی دوباره‌ی راست افراطی در اروپا
فاشیسم از انتخابات و پارلمان استفاده می کند، اما درعین‌حال خارج از چارچوب دموکراسی پارلمانی عمل می کند: هم از نظر برپایی تظاهرات خیابانی و ـ‌هم‌ـ با تشکیل دستجات علنی و مخفی خشونت‌طلب و تروریستی، و درنهایت تلاش برای نابودی دموکراسی بورژوایی که مستلزم و نیازمند نابودی جنبش کارگری است. به‌همین دلیل است که چپ‌ها بایستی رشد فاشیسم، حتی در مقیاس کوچک آن را بسیار جدی تلقی کنند. واقعیت قابل پیش‌بینی این است‌که اگر این رشد ادامه پیدا کند، درنهایت موجودیت چپ جامعه در خطرقرار خواهد گرفت.
از عصیان همگانی برعلیه گرانی تا قیام انقلابی برعلیه نظام سرمایه‌داری!؟
این تصور که عصیان جاری بهطور خلق‌الساعه به‌چپ می‌چرخد و به‌جنبشی انقلابی و سوسیالیستی تبدیل میشود که جهان را تاریخاً وارد فاز تازه‌ای میکند، حتی اگر ازپسِ جملات و نقل‌قول‌های رنگارنگی از مارکس و لنین و دیگر انقلابیون پرولتاریایی به‌بیان دربیاید، بازهم خرافه‌ی فناتیکی بیش نیست که علی‌رغم آرزومندی حسرت‌آلوده‌ی نهفته در آن، اما ارتجاعی است؛ و اگر شنونده‌ای پیدا شود که باوری به‌آن داشته باشد، جهت‌گیری عملی‌اش تحکیم بیشتر مناسبات و حاکمیت سرمایه خواهد بود.
نیروی‌کار در چین (جامعه‌ی هارمونیک) یا مبارزه‌ی طبقاتی؟
صاحبان سرمایه‌های جهانی از دسترسی به‌این کارگاه بزرگ و نسبتاً ارزان خرسندند، چراکه در این کارگاه می‌توانند کالاهایی را تولید کنند که خریداران اروپایی و آمریکای شمالی مصرف‌کننده‌ی آن هستند، و اکنون تقریباً به‌همان اندازه نیز از فروش کالاها و خدماتِ مشابه در بازار بیش از پیش ثروتمند چین خشنودند.
آگاهی طبقاتی-سوسیالیستی، تحزب انقلابی-کمونیستی و کسب پرولتاریایی قدرت...
منصور حکمت و اغلب پاره گروه‌هایی که به‌او التجا می‌کنند، از او ریشه گرفته‌اند، و به‌نفی یا اثبات به‌او ارجاع می‌دهند، به‌لحاظ نظری و ایدئولوژیکْ خرده‌بورژوازی رانت‌خوارِ هالیودی را تئوریزه می‌کنند؛ دست به‌اقداماتی می‌زنند که به‌لحاظ فرهنگی و سیاسی باب طبع همین بخش از جمعیت ایران باشد؛ و با ارائه‌ی تصویر تحقیرآمیزِ آشکار یا پنهان از کارگران در ایران، اروپا و آمریکا به‌مقوله‌ی خلق آویزان می‌شوند که خودرا نقاد آن معرفی می‌کنند.
الفبای کمونیسم
کتابی که در دست دارید، ترجمه‌ی فارسیِ بخش یکم از کتابِ «الفبای کمونیسم: یک بیانِ ساده از برنامه‌‌ی حزبِ کمونیست روسیه» است که در اکتبر 1919، در دومین سالگردِ انقلابِ کبیرِ روسیه، به‌چاپ رسیده است. کل کتاب در 19 فصل نگاشته شده است که ترجمه‌ی کنونی پنج فصل، کل بخش یکم، را در برمی‌گیرد. عنوانِ بخش یکم «نظری: رشد و زوالِ سرمایه‌داری» و عنوانِ بخش دوم «عملی: دیکتاتوری پرولتاریا و ساختمان کمونیسم» است.
گاه‌شماری آنارشیسم در روسیه 1953-1921
صرف‌نظر از بررسی موقع و موضع گروه‌های مختلف و متنوع آنارشیستی در برابر نیروی‌های استثمارکننده و استثمارشونده در شوروی سابق (که احتمالاً از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است)؛ اما براساس اطلاعاتی که همین مقاله ارائه می‌دهد (یعنی: مبارزه‌ی «هم‌زمان با نازی‌ها و ارتش سرخ» در اوکراین در سال‌های 1945-1941)، می‌توان گفت که اوسیپ تسِبری Osip Tsebry و گروه گارد سبز (که «براساس اصول ماخنوویستی و آنارشیستی تشکیل» شده بود، نه تنها در آن سال‌ها از بار ترقی‌خواهی تهی بودند، بلکه جهت‌گیری فعلیتِ مبارزاتیِ «هم‌زمان با نازی‌ها و ارتش سرخ» ارتجاعی هم بود.
اپوزیسیونِ «چپِ» نیکاراگوئه و ان‌جی‌او‌ها
رازی که در اینجا نهان است و نیکاراگوئه را از کشورهای دیگر مجزا میکند، این است که [در این سرزمین] حافظه‌ای تاریخی در شکست دادن رژیم سوموزا و نیز به‌شکست کشاندن سرآمدانْ در ایجاد پایه‌ای مردمی برای یک ملت وجود دارد. و این حافظه‌ی تاریخی آن چیزی است که به‌مردم نیکاراگوئه توان رویارویی با امپریالیسم را می‌دهد. و این منبعی دائمی از قدرت و توانایی [برای این مردم] است، و آن چیزی است که آنها دنبال می‌کنند.
درباره‌ی تغییر قسمت سوم
باور به‌تغییرِ صرف، [یعنی] باور به‌این‌که جهان رهگذر است و همه‌ی امور و اشیاء ـ‌به‌هر تقدیر‌ـ دگرگون می‌شوند، (منهای اعتقاد به‌حقیقت ذاتی تغییر که به‌هرصورت بقای خودرا در تغییر می‌یابد، و منهای این‌که هرتغییری در ذاتِ حرکتْ بارور است و سمت و سویش را باید در حقیقت ذاتیِ آن جستجو کرد)، در وحله‌ی نخست عدم باور به‌خویشتن و سپس [عدم باور] به‌جهانی است که در آن می‌زییم. باور به‌تغییرِ صرف، باور به‌رنج‌های بی‌پایان آدمی است؛ و باور به‌پرنسیپ رنج در زندگی، اعتقاد به‌انحلال و تجریه مداوم هستی است.
فقر به‌سبک آمریکایی
بیماری‌های گرمسیری که نادیده گرفته شده‌اند، از جمله زیکا Zika، بهطور فزاینده‌ای در ایالات متحده شایع است. تخمین زده میشود که 12 میلیون آمریکایی با یک عفونت انگلی زندگی می‌کنند که نادیده گرفته شده است. گزارش سال 2017 شیوع کرم قلاب‌دار hookworm در شهرستان لوندز در آلاباما را مستند میکند. ایالات متحده بالاترین شیوع چاقی در جهان توسعه یافته را دارد. ایالات متحده از نظر دسترسی به‌آب و بهداشت عمومی در رتبه‌ی سی‌وششم جهان قرار دارد.
درباره‌ی ترامپ و ایران
واقعیت این است‌که تحریم‌ها نه تنها به‌تضعیف و فروپاشی این رژیم منجر نخواهد شد، بلکه به‌تضعیف روحیه و کنش‌های پیکارجویانه‌ی مزدبگیران وفرودستان جامعه منجر خواهد شد؛ و آنها را بیش از گذشته درگیر مشکلات روزمره‌ی زندگی و هزار بیماری روحی و جسمی خواهد کرد. این امری است‌که سرنگونی انقلابی رژیم را برای سالیان طولانی به‌عقب خواهد انداخت که از سوی دیگر، سبب تضعیف هرچه بیشتر گرایشات چپِ جامعه و باعث تقویت هرچه بیشتر نیروهای ضدکارگری و ضد دموکراتیکِ پروامپریالیست و پروکاپتیالیست در ایستارهای گوناگون خواهد شد.
ائتلاف مقدس
پیش‌نهاد مشخص {ائتلاف که داعیه نجات مردم را دارد، به‌نظام} این است که «مردم» می‌توانند هم‌زمان بمب ساعتی و منبع تولید ثروت بیشتر باشند. انتخاب با خودتان است. ترجیح می‌دهید که این گرسنه‌ها و حقوق نگرفته‌ها و زحمت‌کشانِ غیرآگاه و غیرمتخصصِ جان به‌لب‌رسیده، به جانتان بیافتند، یا این‌که با کارِ بیشتر رونق و ثروت بیش‌تری را برای همه‌ی ما به‌ارمغان بیاورند؟
امپریالیسم و سازمان‌های غیردولتی در آمریکای لاتین
اما درحالی‌که انبوه سازمان‌های غیردولتی به‌گونه‌ای فزاینده به‌ابزار نئولیبرالیسم تبدیل می‌شوند، اقلیت کوچکی از این سازمان‌ها می‌کوشند تا با پرداختن به‌پیشبرد نوعی استراتژی جای‌گزین از سیاست‌های طبقاتی و ضدامپریالیستی پشتیبانی نمایند. این دسته از ان.جی.اوها هیچ‌گونه بودجه‌ای از کارگزاران بانک جهانی، دولت‌های اروپایی یا ایالات متحده آمریکا دریافت نمی‌کنند. آنها براین تلاش‌اند تا نیروهای منقطه‌ای را در مبارزه علیه قدرت دولتی پیوند دهند.
تحریم‌ها به‌مثابه‌ی سلاح کشتار جمعی: جنگ آمریکا برعلیه ونزوئلا
رسانه‌های آمریکایی بی‌تردید از فاسدترین مؤسساتِ آمریکایی هستند. رسانه‌های این کشور ممکن است که درباره‌ی سیاست‌های ترامپ ظاهراً دچار شگفت‌زدگی شوند، اما آن‌جایی که موضوع آغاز جنگ برای نفت‌های برون‌مرزی است، همگی آوازی فوق‌العاده هم‌آهنگ می‌خوانند. فاکس‌نیوز Fox News، سی‌ان‌ان CNN و نیویورک‌تامیز New York، همگی آمریکایی‌ها را تشویق به‌جنگ با عراق بر سرِ سلاح‌های هسته‌ای واهی کردند، و این درحالی بود که آمریکا عملاً از تحریم‌های اقتصادی به‌مثابه‌ی سلاحِ کشتار جمعی در برابر مردم عراق استفاده می‌کرد.
آیا هنوز هم جنگ نعمت الهی است؟
امروزه گفتگو از احتمال ویا چگونگی وقوع جنگ بین دولت جمهوری اسلامی و آمریکا در هرجمعی از ایرانی‌تبارها به‌امری عمومی و ترس‌آلوده تبدیل شده است. این‌گونه گفتگوها چنان همگانی شده که فراتر از مدیای ایرانی و غیرایرانی، همه‌ی ایرانی‌تبارها (اعم از ثروتمند، میانه‌حال ویا فقیر؛ و هم‌چنین اعم از ساکنین ایران ویا سکونت‌گزیدگان در دیگر سرزمین‌ها) را دربرمی‌گیرد و پرسش‌هایی از این دست را پیش می‌کشد: آیا جنگ واقع میشود؟ آیا آمریکا توان و هم‌چنین انگیزه‌ی نظامی حمله به‌ایران را دارد؟ آیا دولت ایران خواهان جنگ است؟ اگر جنگ واقع شود، بُرد و گستره‌ی آن تاکجاست؟
روسپی‌گری و روش‌های مبارزه با آن
تصویری که کولنتای در این سخنرانی از روسپی‌گری، علت پیدایش آن و نحوه‌ی ازبین بردنش می‌دهد، ضمن این‌که به‌شدت از شرایط اقتصادی و تحولات اجتماعی‌ـ‌سیاسی شورویِ سال 1921 تأثیر گرفته، و حاوی نکات درستی نیز هست، اما خالی از تناقض‌گویی نیست؛ و از تعمیمِ ذهنی و فوق‌العاده نابه‌جایی هم رنج می‌برد. این تعمیم نابه‌جا و مکانیکی‌ـ‌ارسطویی تا جایی گسترش می‌یابد که خانواده را عمدتاً از زاویه جنسی نگاه میکند، و همه‌ی زنان خانه‌دار را (بدون تفکیک طبقاتی) به‌نحوی روسپی می‌پندارد.
وقتی سکه یک پول سیاه است!
انسان در عصر سرمایه داری ناگزیر واجد منافع طبقاتی است که در گروی نفی منفعت طبقه ی دیگر است. عدم دخالت این موضوع در تحلیل به معنای پوشاندن این مسئله ی اساسی است. پیش از آنکه بخواهیم در ذهن خود با همان دغدغه مندی رمانتیک بر اساس وجه اشتراک انسان بودن (به معنی دهان داشتن، دست داشتن، پا داشتن و ...) پروژهای رهایی بخش برای انسان تجویز کنیم...
چرا اسرائیل نباید وجود داشته باشد
اسرائیل در سراسر کرانه‌ی باختری دیوارهای بتونی به‌ارتفاع 8 متر برای جدا کردن شهرک‌های غیرقانونی یهودیان از جوامع فلسطینی‌ها و محدود کردن حرکت آنها بنا کرده است. علاوه‌بر ساختن این شهرک‌ها، اسرائیل ضمناً در کرانه‌ی باختری بخش‌های صنعتی‌ای ایجاد کرده که کارگران فلسطینی در آنها مجبور به‌تحمل شرایط طاقت‌فرسای کاری و دست‌مزد‌های ناچیز هستند. اختلاف آشکاری که بین حقوق یهودیان مهاجر نسبت به‌فلسطینی‌هایِ ساکن در سرزمین‌های اشغالی وجود دارد، نشان‌دهنده‌ی سیستم آپارتاید است.
چند مصاحبه با زنان طبقه کارگر در غرب لندن ـ قسمت سوم
در روستای کوچکی به‌نام پنجاب Punjab در هند متولد شدم. مادر، برادر، خواهر و زن برادرم هنوز در آن‌جا زندگی می‌کنند. دو برادر و یک خواهر دارم. من جوان‌ترین فرزند خانواده هستم. در آن دوران پول زیادی نداشتیم. مزارع و زمین‌های اطرافِ روستای ما از املاک زمین‌دارای بود که مادرم و گه‌گاهی هم من و خواهرانم در آن‌جا کار می‌کردیم. کار بر روی زمین فصلی بود. در زمان برداشت به‌مادرم در بریدن چغندر قند کمک می‌کردم. به‌علاوه، شالیزار برنج و مزرعه‌ی ذرت هم بود. پدر بزرگ و مادر بزرگم نیز از این نوع کارها انجام داده بودند.
کتابِ پس‌نشینیِ انقلاب روسیه 24-1920
فداکاری‌های مردم روسیه و همه‌ی سوسیالیست‌های جهان مانع از آن نشد که حزب پیش‌آهنگ در بحران هجوم و تحریم و توطئه، هژمونی سرآمدان حزبی را به‌تدریج جای‌گزین دموکراسی شوروی نسازد و به‌جای مشارکت کارگران، دهقانان و سربازان صرفاً از بسیج مردمی و آوردن آنها به‌خیابان برای تثبیت هژمونی خود بهره نجوید.
دو زمین [در امر مبارزه‌ی طبقاتی]
همین‌ها هستند که از بین همه‌ی شعارهایی که کارگران سر می‌دهند، شعارهایی مثل «فلسطین، سوریه عامل بدبختیه» یا «دشمن ما همينجاست، دروغ میگن آمریکاست»[6] را دستچین می‌کنند تا در آتش دشمنی موهوم میان زحمتکشان منطقه بدمند، امریکا و شرکایش را که تا گردن در خون مردم منطقه و جهان فرو رفته‌اند تطهیر کنند و از اعتراضات کارگران قبایی برای سیاست‌های تجاوزکارانه‌ی آنها بدوزند. و نیز تلاش می‌کنند...
دست‌ها از ونزوئلا کوتاه!
آنچه در جریان هیاهوی مدیریت‌کننده‌ی ذهنِ توده‌ها توسط مدیای وابسته به‌جناح‌بندی‌های سرمایه جهانی نباید فراموش شود، این واقعیت است‌که کودتای امپریالیستی در ونزوئلا نه تنها امکان سازمان‌یابی ناچیز توده‌های کار و زحمت‌کشِ ونزوئلایی را از این‌که هم‌اکنون هست، خیلی کم‌تر میکند و به‌عبارتی به‌نابودی می‌کشاند و به‌هرنحو که بتوانند فعالین کارگری و مدنی صادق را به‌همراه کمونیست‌های غیرسازش‌کار به‌شدت سرکوب میکند...
«شوراگراییِ» خرده‌بورژوایی و اسماعیل بخشی
گرچه اراده‌ی دخالت‌گرْ در وقوع کیفیت عقلانی‌ـ‌انقلابی‌اش میتواند سازمان‌یابی شوراییِ مبارزات کارگری را از طریق تبلیغ و ترویج ایده‌های انقلابی و ایجاد نهادهای کمونیستیِ مخفی و بعضاً نیمه مخفی تدارک ببیند و حتی گام‌‌هایی در تسریع آن بردارد؛ اما آنچه ایجاد شوراها و سازمان‌یابی شورایی را از اساس ممکن می‌سازد، صرف‌نظر از چپ خرده‌بورژوایی که فقط بازی‌گر است، حتی نه اراده‌ی افراد و گروه‌های حقیقتاً انقلابی یا کمونیست، که وقوع موقعیت اعتلایی‌ـ‌انقلابی است.
یادداشت‌ها
خاطرات یک دوست ـ قسمت هشتم
آخرین پاراگراف قسمت هفتم
.... او که بی‌سامان بود، جستجوی سامان عاطفی را در بستری دیگر انتظار داشت. اما چنین نشده بود. اینجا هم یک گریزگاهی بود که بر همه ناتوانی ها و سستی های او در انتخاب، سرپوش می‌گذاشت.
یک‌بار از او پرسیدم چرا با این خانوم ازدواج کردی؟ گفت: «آقاجون و مامانم رفتن خواستگاری، فامیل بود. می‌گفتن دختر با کمالاتیه». پرسیدم پس چی شد؟ جواب داد «آخه من اسیر عشقم بودم». او اسیر ضعف نفس خودش شده بود. یک‌جای خیلی مهمی نتونسته بود اراده کنه، ولی آدرس غلط را به‌یاد سپرده بود.
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت هفتم
آخرین پاراگراف قسمت ششم
... البته میزعباس خودش هم بعد مرگ محترم خانم، دوبار دیگر به‌همان سیاق ازدواج کرد. اما دیگر اولادی نیاورد و به‌همان چهار فرزند از همسر اول و پنج فرزند از محترم خانم اکتفا کرد. همسران بعد از محترم خانم هم از وجاهت‌های زنانه‌ی خوبی برخوردار بودند. میزعباس قا در مناسباتی بسیار احترام‌آمیز زندگی کرد و از تائید همه ـ‌جز نقد آقا مهدی‌ـ بهره‌مند بود.
ادامه مطلب...استحاله‌ی برادرزادگی به‌رفاقت!؟
پاسخی به‌نوشته‌ی رضا رخشان در فیس‌بو‌ک‌که برای ماندگاری بیشتر در سایت «رفاقت کارگر» منتشر میشود.
نوشته‌ی: عباس فرد
رضا جان، از آن‌جاکه گفتگو یا جدل علنی من و تو در صفحه‌ی فیس‌بوک تو جریان یافته است، من هم از دوستان سایت «رفاقت کارگری» خواستم‌که نوشته‌ی تو و پاسخ من را در این سایت نیز بازنشر کنند تا ضمن دسترسی عمومی‌تر این نوشته‌ها، از ماندگاری احتمالی بیش‌تری هم برخوردار شوند. امید است‌که مخالفت شدیدی نداشته باشی. این را هم بگویم که فیس‌بوک مطلبی با این حجم را از من نمی‌پذیرد.
ادامه مطلب...در جواب رفیق عباس فرد
[این نوشته‌ی رضا رخشان در پاسخ به‌یادداشت «رضا جان تند رفتی!»، از عباس فرد است که در فیس‌بوک منتشر شده و به‌منظور جواب متقابل در اینجا نیز منتشر میشود].
ادامه مطلب...رضا جان، تند رفتی! پاسخ به‌نوشته رضا رخشان (با عنوان از پروکاتور تا آژیتاتور که در فیس‌بوک منتشر شد)
نوشته: عباس فرد
من در تمام 55 سالگی که بی‌وقفه درگیر این‌گونه مسائل (یعنی: مسائلی مانند کتاب خواندن، فکر کردن به‌امورات اجتماعی، مبارزه‌ی کارگری، مناسبات سوسیالیستی و مانند آن) بوده‌ام، لحظه‌ای به‌اعتبار و آبرو اهمیت ندادم و از هیچ فرد و گروهی هم به‌لحاظ اجتماعی حساب نبرده‌ام. به‌بیان روشن‌تر، آن‌قدر مغرور هستم که اگر روزی قدمی را از روی ترس اجتماعی، حفظ آبرو و یا کسب اعتبار بردارم، به‌راحتی می‌توانم به‌این‌گونه زندگی به‌نحوی خاتمه بدهم. پس، برای لحظه‌ای گاز را شل کن تا من پیاده هم به‌شما که سواره‌اید، برسم.
ادامه مطلب...* مبارزات کارگری در ایران:
- مبارزه طبقاتی و حداقل مزد
- ما و سوسیال دمکراسی- قسمت اول
- تجمع اول ماه می: بازخوانی مواضع
- از عصیان همگانی برعلیه گرانی تا قیام انقلابی برعلیه نظام سرمایه‌داری!؟
- ائتلاف مقدس
- وقتی سکه یک پول سیاه است!
- دو زمین [در امر مبارزه‌ی طبقاتی]
- «شوراگراییِ» خرده‌بورژوایی و اسماعیل بخشی
- در مذمت قیام بی‌سر!
- هفت‌تپه، تاکتیک‌ها و راستای طبقاتی
- تقاضای حکم اعدام برای «جرجیس»!؟
- سکۀ ضرب شدۀ فمنیسم
- نکاتی درباره اعتصاب معلمان
- تردستی و تاریخ، در نقد محمدرضا سوداگر و سید جواد طباطبایی
- دختران مصلوب خیابان انقلاب
- «رژیم‌چنج» یا سرنگونی سوسیالیستی؟!
- هفت‌تپه و پاسخی دوستانه به‌سؤال یک دوست
- اتحادیه آزاد در هفت‌تپه چکار میکند؟
- درباره‌ی جنبش 96؛ سرنگونی یا انقلاب اجتماعی!؟
- درباره‌ی ماهیت و راه‌کارهای سیاسی‌ـ‌طبقاتی جنبش دی‌ماه 96
- زلزله‌ی کرمانشاه، ستیز جناح‌ها و جای‌گاه چپِ آکسیونیست!؟
- «اتحادیه مستقل کارگران ایران» از تخیل تا شایعه
- هزارتوی تعیین دستمزد در آینه هزارتوی چپ‌‌های منفرد و «متشکل»
- شلاق در مقابله با نوزایی در جنبش کارگری
- اعتماد کارگران رایگان به‌دست نمی‌آید
- زحمتکشان آذری زبان در بی‌راهه‌ی «ستم ملی»
- رضا رخشان ـ منتقدین او ـ یارانه‌ها (قسمت دوم)
- رضا رخشان ـ منتقدین او ـ یارانه‌ها (قسمت اول)
- در اندوه مرگ یک رفیق
- دفاع از جنبش مستقل کارگری
- اطلاعیه پایان همکاری با «اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران در ایران»
- امضا برعلیه «دولت»، اما با کمک حکومتیان ضد«دولت»!!
- توطئه‌ی خانه «کارگر»؛ کارگر ایرانی افغانی‌تبار و سازمان‌یابی طبقاتی در ایران
- تفاهم هسته‌ای؛ جام زهر یا تحول استراتژیک
- نه، خون کارگر افغانی بنفش نیست؟
- تبریک به‌بووورژواهای ناب ایرانی
- همچنان ایستاده ایم
- درباره‌ی امکانات، ملزومات و ضرورت تشکل طبقاتی کارگران
- من شارلی ابدو نیستم
- درباره‌ی خطابیه رضا رخشان به‌معدن‌چیان دنباس
- قطع همکاری با سایت امید یا «تدارک کمونیستی»
- ایجاد حزب کمونیستی طبقه‌ی کارگر یا التجا به‌نهادهای حقوق‌بشری!؟
- تکذیبیه اسانلو و نجوا‌های یک متکبر گوشه‌نشین!
- ائتلاف‌های جدید، از طرفداران مجمع عمومی تا پیروان محجوب{*}
- دلم برای اسانلو می‌سوزد!
- اسانلو، گذر از سوءِ تفاهم، به‌سوی «تفاهم»!
- نامه‌ی سرگشاده به‌دوستانم در اتحاد بین‌المللی حمایت از کارگران
- «لیبر استارت»، «کنفرانس استانبول» و «هیستادروت»
- «لیبر استارت»، «سولیداریتی‌سنتر» و «اتحاد بین‌المللی...»
- «جنبش» مجامع عمومی!! بورژوایی یا کارگری؟
- خودشیفتگی در مقابل حقیقت سخت زندگی
- فعالین کارگری، کجای این «جنبش» ایستاده‌اند؟
- چکامه‌‌ی آینده یا مرثیه برای گذشته؟
- کندوکاوی در ماهیت «جنگ» و «کمیته‌ی ضدجنگ»
- کالبدشکافی یک پرخاش
- توطئه‌ی احیای «خانه‌کارگر» را افشا کنیم
- کالبدشکافیِ یک فریب
- سندیکای شرکت واحد، رفرمیسم و انقلاب سوسیالیستی
* کتاب و داستان کوتاه:
- کتاب سرمایه‌داری و نسل‌کشی ساختاری
- آگاهی طبقاتی-سوسیالیستی، تحزب انقلابی-کمونیستی و کسب پرولتاریایی قدرت...
- الفبای کمونیسم
- کتابِ پس‌نشینیِ انقلاب روسیه 24-1920
- در دفاع از انقلاب اکتبر
- نظریه عمومی حقوق و مارکسیسم
- آ. کولنتای - اپوزیسیون کارگری
- آخرین آواز ققنوس
- اوضاعِ بوقلمونی و دبیرکل
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- آغاز پرولترها
- آیا سایه‌ها درست می‌اندیشند؟
- دادگاه عدل آشکار سرمایه
- نبرد رخساره
- آلاهو... چی فرمودین؟! (نمایشنامه در هفت پرده)
- اعتراض نیروی کار در اروپا
- یادی از دوستی و دوستان
- خندۀ اسب چوبی
- پرکاد کوچک
- راعش و «چشم انداز»های نوین در خاورسیاه!
- داستان کوتاه: قایق های رودخانه هودسون
- روبسپیر و انقلاب فرانسه
- موتسارت، پیش درآمدی بر انقلاب
- تاریخ کمون پاریس - لیسا گاره
- ژنرال عبدالکریم لاهیجی و روزشمار حمله اتمی به تهران
* کارگاه هنر و ادبیات کارگری
- شاعر و انقلاب
- نام مرا تمام جهان می‌داند: کارگرم
- «فروشنده»ی اصغر فرهادی برعلیه «مرگ فروشنده»ی آرتور میلر
- سه مقاله درباره‌ی هنر، از تروتسکی
- و اما قصه‌گوی دروغ‌پرداز!؟
- جغد شوم جنگ
- سرود پرولتاریا
- سرود پرچم سرخ
- به آنها که پس از ما به دنیا می آیند
- بافق (کاری از پویان و ناصر فرد)
- انقلابی سخت در دنیا به پا باید نمود
- اگر کوسه ها آدم بودند
- سوما - ترکیه
- پول - برتولت برشت
- سری با من به شام بیا
- کارل مارکس و شکسپیر
- اودسای خونین
* ترجمه:
- رفرمیستها هم اضمحلال را دریافتهاند
- آنتونیو نگری ـ امپراتوری / محدودیت‌های نظری و عملی آتونومیستها
- آیا اشغال وال استریت کمونیسم است؟[*]
- اتحادیه ها و دیکتاتوری پرولتاریا
- امپراتوری پساانسانی سرمایه‌داری[1]
- انقلاب مداوم
- انگلس: نظریهپرداز انقلاب و نظریهپرداز جنگ
- بررسی نظریه انقلاب مداوم
- بُرهههای تاریخیِ راهبر بهوضعیت کنونی: انقلاب جهانی یا تجدید آرایش سرمایه؟
- بوروتبا: انتخابات در برابر لوله تفنگ فاشیسم!
- پناهندگی 438 سرباز اوکراینی به روسیه
- پیدایش حومه نشینان فقیر در آمریکا
- پیرامون رابطه خودسازمانیابی طبقه کارگر با حزب پیشگام
- تأملات مقدماتی در مورد کروناویروس و پیآیندهای آن
- تاوان تاریخی [انقلابی روسیه]
- تروریسم بهاصطلاح نوین[!]
- جنبش شوراهای کارخانه در تورین
- جنبش مردم یا چرخهی «سازمان‌های غیردولتی»
- جوانان و مردم فقیر قربانیان اصلی بحران در کشورهای ثروتمند
- دستان اوباما در اودسا به خون آغشته است!
- رهایی، دانش و سیاست از دیدگاه مارکس
- روسپی‌گری و روش‌های مبارزه با آن
- سرگذشت 8 زن در روند انقلاب روسیه
- سقوط MH17 توسط جنگنده های نیروی هوائی اوکراین
- سکوت را بشکنید! یک جنگ جهانی دیگر از دور دیده میشود!
- سه تصویر از «رؤیای آمریکایی»
- سه مقاله درباره‌ی هنر، از تروتسکی
- شاعر و انقلاب
- فساد در اتحادیههای کارگری کانادا
- فقر کودکان در بریتانیا
- قرائت گرامشی
- کمون پاریس و قدرت کارگری
- گروه 20، تجارت و ثبات مالی
- لایحه موسوم به«حق کار»، میخواهد کارگران را بهکشتن بدهد
- ماركس و خودرهایی
- ماركسیستها و مذهب ـ دیروز و امروز
- مانیفست برابری فرانسوا نوئل بابوف معروف بهگراکوس[1]
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- ملاحظاتی درباره تاریخ انترناسیونال اول
- ممنوعیت حزب کمونیست: گامی به سوی دیکتاتوری
- نقش کثیف غرب در سوریه
- نگاهی روششناسانه بهمالتیتود [انبوه بسیارگونه]
- واپسین خواستهی جو هیل
- واپسین نامه‌ی گراکوس بابوف بههمسر و فرزندانش به‌همراه خلاصهای از زندگی او
- ویروس کرونا و بحران سرمایه داری جهانی
- یک نگاه سوسیالیستی بهسرزمینی زیر شلاق آپارتاید سرمایه
